Categorie: Land van herkomst

Geplaatst op

De Californische speeltuin

De grootste en belangrijkste wijnregio van Amerika is natuurlijk California. Volgens het California Wine Institute is de staat verantwoordelijk voor 81% van de Amerikaanse wijnen. En is daarmee de 4e grootste wijn producerende regio achter Frankrijk, Italië en Spanje. Er staat 187.000ha onder wijnstokken, een lichte daling die reeds in 2015 is ingezet. Met een duizelingwekkende jaarproductie van 2.3 miljard liter wijn in 2022! De wijnstijlen variëren van koel tot zondoorstoofd en er is een breed scala van druivensoorten. Amerika is ook een beetje de speeltuin voor Californische wijnmakers; er wordt volop geëxperimenteerd.

Desondanks zijn de grootste troeven en winstpakkers Cabernet Sauvignon en Chardonnay. Maar andere druivenrassen winnen langzaam terrein. Zoals Zinfandel die lang in het verdomhoekje heeft gezeten omdat de wijnen zwaar en hoog alcoholisch waren. Weet dat Zinfandel, samen met Petite Sirah, Alicante en Carignan aan de basis stonden van de Californische wijnindustrie. Maar in handen van creatieve wijnmakers begint de “bedreigde” Zinfandel aan een opmars dankzij de Californische speeltuin. Vooral als basiswijn van oude wijnstokken (lees zo’n 60 jaar) in een “fieldblend” met Petite Sirah en Carignan die net dat beetje extra’s toevoegen. De oude wijngaarden hebben minder stokken per hectare zodat er voldoende water beschikbaar is, maar ook genoeg waterstress om de kwaliteit te verhogen. Daardoor kan de Zinfandel haar zuren behouden in het warme klimaat.

Bijzonder is dat ongeveer 80% van de wijn afkomstig is uit biologisch gecertificeerde wijnmakerijen. En meer dan de helft van de wijngaarden zijn gecertificeerd voor een duurzaamheidsprogramma.

Wat er aan vooraf ging

De Californische wijnproductie kent een rijke geschiedenis dat terug gaat naar 1860. De Spaanse Jezuïten-missionnarissen wijnstokken uit het Middellands Zeegebied in California aanplantten voor de miswijn. De Californische Goudkoorts in het midden van de 19e eeuw gaf een nieuw impuls aan de wijnindustrie. Dit kwam doordat zowel de bevolking als de vraag toenamen. Met name de provincies Sonoma en Napa profiteerden hiervan.

De eerste commerciële wijnmakerij, Buena Vista Winery opende in 1857 haar deuren. Aan het eind van de 19e eeuw brak ook in California de phylloxera-plaag uit. Hoewel zwaar getroffen, herstelde California zich snel dankzij het enten op Amerikaanse onderstokken. Tegen deze tijd waren er ruim 800 wijnmakerijen actief die 300 verschillende druivensoorten te verwerken kregen. Reeds in 1919 leek California wereldwijde erkenning te gaan krijgen, totdat de Drooglegging werd afgekondigd. Wijngaarden moesten worden ontworteld en kelders werden vernietigd. Sommige wijngaarden en wijnmakerijen konden overleven door over te schakelen op de productie van tafeldruiven of druivensap. Nog een aantal waren in staat om in bedrijf te blijven om kerken sacramentele wijn te blijven verstrekken. Productie van miswijn was een toegestane uitzondering op de verbodswetten. De meesten gingen echter failliet. Tegen het einde van de Drooglegging waren er nog slechts 140 wijnmakerijen die gestaag begonnen te groeien.

Tweede helft 20e eeuw

In de jaren 1960 was California vooral bekend om haar zoete portwijnen gemaakt van Carignan en Thompson pitloze druiven en om de goedkope tafelwijnen genaamd “jugwines”. Echter nieuwe wijnboeren stonden op die zich meer gingen toeleggen op kwaliteit. Naarmate deze verbeterde, begon de regio internationale aandacht te krijgen. Tot 1976 waar tijdens een internationale proeverij in Parijs de Californische wijnen (van Chardonnay en Cabernet Sauvignon) in een blindproeftest hoger gewaardeerd werden dan de Franse wijnen. Het resultaat was een schok in de wijnwereld, die altijd de Franse wijnen als superieur achtte. Dit is meer dan een groot compliment voor de Amerikaanse wijnmakers. Met als gevolg dat de prijs fors ging stijgen. De verkoop is altijd redelijk stabiel gebleven, maar export is zeer beperkt en vaak voor stevige prijzen.

Klimaat en geologie

California kent geologisch een zeer divers gebied dat sterk varieert aan klimaten en terroirs. De meeste wijnregio’s liggen tussen de Pacifische kust en Central Valley. Vanzelfsprekend is de watermassa van de Stille Oceaan en de baaien, zoals de Baai van San Francisco van grote invloed op de temperatuur. Dit levert een koele wind en mist om de intense zonneschijn en hitte te verminderen.

Hoewel droogte een gevaar kan zijn voor wijnbouw, valt er in principe voldoende regen en is irrigatie toegestaan. Een belangrijk risico is vorst, ondanks de milde winters. Het gebruik van windmachines, sproeiers (om de druiven te bevriezen) en smudge-potten beperken dit risico. Smudge-potten leveren vuur dat de wijngaard verwarmd en daardoor luchtcirculatie geeft in de wijngaard. Bergketens zorgen ervoor dat deze verkoelende invloeden geblokkeerd worden, waardoor gebieden als Sonoma en Napa warmer zijn. 

Tenslotte kent de staat een zeer gevarieerde geologie door het platentektoniek van de Noord-Amerikaanse en Pacifische platen. In sommige gebieden kunnen de bodems zo divers zijn dat wijngaardbeheerders besloten hebben om percelen aan te leggen om het unieke karakter van een variëteit te benadrukken. Terwijl dezelfde variëteit op het perceel ernaast met een andere bodemstuctuur andere karakters kan vertonen.

Wijnregio’s

Speeltuin in California

California heeft meer dan 187.000ha aan wijnbouwgebied. Er zijn maar liefst 149 erkende wijnbouwgebieden of te wel AVA’s verdeelt over vijf grote regio’s. Waarbij Central Valley veruit de grootste regio is. California verbouwt meer dan 100 druivenvariëteiten waarbij Cabernet Sauvignon, Chardonnay, Merlot, Pinot Noir, Sauvignon Blanc, Syrah en Zinfandel (Primitivo) de belangrijkste zijn. Maar er zijn ook diverse Italiaanse en Spaanse druivensoorten aangeplant, zoals Barbera en Sangiovese.

Californische wijnmakers wijnen maken een wijnstijl dat meer affiniteit heeft met de “Oude Wereld”. Toch zijn de meeste Californische wijnen meer eenvoudig, fruitdominante wijnen, zoals je die uit de Nieuwe Wereld ziet. Het warme weer draagt bij om zeer rijp fruit te produceren. Hiermee verschilt de wijn van Europese stijlen doordat ze meer fruitig zijn in plaats van aardse of minerale wijnstijl. Tevens liggen de alcoholgehaltes hoger, vaak meer dan 13,5 procent voor rode wijn.

Californische Sauvignon blancs zijn niet zo kruidachtig als wijnen uit de Loire-vallei of Nieuw-Zeeland en zijn zuurder. Sommige Sauvignon blanc worden opgevoed op eikenhout, waardoor de stijl verandert. Dit wordt vaak Fume blanc genoemd.

In 1998 passeerde Zinfandel de Cabernet Sauvignon als de meest aangeplante rode wijndruif in Californië. Dit was mede te danken aan de grote populariteit van White Zinfandel. Mogelijk verwarrend, maar White Zinfandel wordt ook gemaakt van de rode druivenvariëteit. Zinfandel is een krachtige, fruitige wijn met een hoge zuurgraad en een jamachtige smaak. Witte Zinfandel is een dunne, lichtzoete blush-wijn. Hoewel de druif van Europese (Italiaanse) oorsprong is, wordt Zinfandel beschouwd als een unieke druif in Amerikaanse stijl.

Wijds North Coast met bekende AVA’s

Dit omvat het grootste deel van de noordkust van California en strekt met 1.2 miljoen hectare uit tot aan de Baai van San Francisco. Van noord naar zuid meet North Coast 120km en oost naar west 60km. Ondanks de grote van deze regio, verwacht niet dat hier alleen bulkwijn vandaan komt.

Hoewel de belangrijkste appellatie North Coast AVA is, waar met name blends van massaproductie afkomstig zijn, omvat ze maar liefst 57 kwaliteit appellaties. Waaronder een paar zeer bekende zoals Napa Valley AVA, Sonoma County AVA, Rutherford AVA en Russian River AVA. Het is gebruikelijk om de subappellaties in te delen naar administratieve grenzen (county grenzen). Maar dat is hier niet het geval. Er wordt echt gekeken naar terroir wat van invloed is op de wijnkwaliteit. De regio kenmerkt zich als een bergachtig gebied nabij de kust. Hierdoor is de temperatuur aanmerkelijk lager in de zomer en milder in de winter dan verder landinwaarts. Verkoelende kustbriesjes, verfrissende mist en frisse berglucht zijn allemaal belangrijke ingrediënten van het terroir aan de noordkust. Deze factoren brengen een evenwicht tegen de warme, heldere Californische zonneschijn.

De gebruikelijke Californische druivenrassen die staan aangeplant in North Coast zijn Cabernet Sauvignon en Chardonnay. Deze nemen ongeveer de helft van de hele aanplant voor hun rekening. Andere belangrijke druivenrassen zijn Zinfandel (in de warmere regio’s), Pinot Noir (juist in de koelere regio’s), Merlot en Sauvignon Blanc.

Cult wijn uit Central Coast AVA

Direct aan de zuidelijke zijde van de Baai van San Francisco begint de regio Central Coast en strekt langs de kust tot aan Santa Barbara County. De eerste gecultiveerde wijngaarden waren begin 18e eeuw aangeplant. Ook hier geldt dat Central Coast AVA de belangrijkste wijnbouwgebied is, met enkele kleine maar ook grote gerespecteerde producenten. Central Coast AVA kent 56 subregio’s waarvan San Antonia Valley AVA en het eerste wijnbouwgebied San Luis Obispo Coast AVA de meest bekende zijn. Het noordelijke deel Sacramento Valley is vernoemd naar de belangrijkste rivier, de Sacramento. Het zuidelijke deel wordt gerefereerd als San Joaquin Valley. Irrigatie is van groot belang en de rivieren die vanuit de bergen naar beneden komen spelen hier een belangrijke rol in.

Het klimaat en de topografie variëren enorm in deze immense regio. Hierdoor is het moeilijk om te generaliseren over de wijnbouwomstandigheden. De ruige, bergachtige topografie van het gebied is tot stand gekomen door jaren van tektonische verschuivingen. De beroemde San Andreas-breuk deelt de regio van de rest van de Verenigde Staten. Deze breuklijn is tevens de oorzaak aan een brede reeks bodemsoorten.  Aan de westzijde van de breuk is er overwegend veel kalksteenrijke bodem aanwezig omdat het ooit deel maakte van een oude zeebodem. Ook zijn er gebieden met leisteen en leem in de Salinas-vallei in Monterey, en zanderige, grindachtige bodems rond de Baai van San Francisco. Over het algemeen kan je stellen dat de bergachtige streken meer kwaliteitswijnen voortbrengen. Terwijl de alluviale vlaktes meer gericht zijn op hoge opbrengsten en dus bulkwijn.

Druivenrassen

Het koele klimaat in een groot deel van de Central Coast AVA is uitstekend geschikt voor de Bourgondische variëteiten Pinot Noir en Chardonnay. Ondanks het feit dat het noordelijkste deel van de regio maar liefst 10 graden dichter bij de evenaar ligt dan Bourgondië. De hetere, meer landinwaartse gebieden van de Central Coast zijn ook goed voor Zinfandel, die is geplant in San Benito County en Paso Robles. Cabernet Sauvignon doet het goed in de hoger gelegen delen van de AVA, met name in het Santa Cruz-gebergte ten noorden van Monterey Bay.

Befaamde cultwijn

Veel van de cult-wijn Sine Qua Non zijn geëtiketteerd onder Central Coast AVA. Elaine en Manfred Krankl brachten in 1994 voor het eerst hun wijn op de markt. Elk jaar gebruikt Manfred Krankl zijn eigen kunstwerken om etiketten te maken voor de verschillende wijnen. Daarmaast brengen ze elk jaar wijnen uit onder een nieuwe naam. De filosofie van Sine Qua Non is om perfect rijpe, volle en smaakvolle wijnen te maken, die het unieke karakter van elk oogstjaar uitdrukken. Witte wijn rijpt 40 tot 60% op nieuwe eiken vaten. En rode wijnen 60 tot 100%. Verder filtert men de wijnen niet of nauwelijks.

Soms brengt Sine Qua Non ook een rosé uit, gemaakt van Grenache-druiven. De gemiddelde jaarlijkse productie van alle wijnen is ongeveer 3.500 kisten. Maar aangezien er een wachtlijst is voor nieuwe consumenten, kan het tot 10 jaar duren voordat men enkele flessen in handen krijgt. Meerdere wijnen kregen de volle 100 punten van Robert Parker.

Heet South Coast AVA

Wanneer we verder naar het zuiden afzakken, begint de Zuidkust bij Los Angeles tot aan de grens met Mexico. De regio wordt doorkruist door bergketens en biedt een hete, droge omgeving voor de wijnbouw. Hier ligt de oorsprong van de Californische wijnbouw. De Franciscaner monnik pater Junipero Serra richtte in 1769 de eerste missie op in Californië in San Diego County en plantte wijngaarden om sacramentele wijn te maken van de druivensoort Mission. In de periode voor de Drooglegging had (het huidige) South Coast AVA veruit de grootste wijnindustrie, die nog vele malen groter was dan de provincies Napa en Sanoma overtrof.  De verstedelijking heeft diepe sporen achtergelaten in de wijnindustrie. Doordat in de jaren 90 de bacteriële ziekte Pierce in de wijngaarden woedde, waardoor wijnmakers nu meer nadenken over terroir en de meest geschikte druivenrassen.

De meeste van de 12 wijnbouwgebieden liggen ten westen van het Sierra Pelona-gebergte en de Peninsula Ranges, waardoor ze kunnen profiteren van verkoelende invloed van de Stille Oceaan. Enkele gebieden uitgezonderd die meer op hoogte liggen om de hete temperaturen te verminderen. Ook de bodem is hier divers, in het noorden hebben de bergen een meer rotsachtige schaliebodem, terwijl in het zuiden dichter bij Mexico meer graniet aanwezig is. In de lager gelegen gebieden overheerst zand.

Tegenwoordig worden in de regio veel hoogwaardige wijnen gemaakt van Cabernet Sauvignon, Syrah en Chardonnay geproduceerd. Het is echter Zinfandel die hier gedijt en dichte, braamachtige rode wijnen produceert van enkele zeer oude wijnstokken.

Vruchtbaar Central Valley AVA

Ten oosten van de Noordkust en Central Coast liggen de Coastal Mountain Ranges, een heuvelachtig gebied dat de verkoelende wind van de Stille Oceaan tegenhoudt. Central Valley is de broedkamer van de landbouw van de staat. Technisch gezien bestaat Central Valley uit twee valleien, de Sacramento Valley in het noorden en de San Joaquin Valley in het zuiden. Ze komen samen in de Sacramento-San Joaquin River Delta. De aanwezigheid van zo een grote watermassa is van belang voor verkoeling maar ook de nodige irrigatie voor de 20 gevestigde subregio’s

De Central Valley produceert meer dan de helft van de druiven van de staat. De hete, droge omstandigheden die hier heersen, zijn bevorderlijk voor hoge opbrengsten, waarbij het grootste deel van de oogst naar de bulkwijnmarkt gaat. In geselecteerde subregio’s worden ook steeds meer wijnen van hoge kwaliteit geproduceerd. Druiven met een hogere natuurlijke zuurgraad, zoals Chenin Blanc, Colombard, Barbera en Chardonnay, presteren het best.

Sierra Foothills

De Sierra Foothills beslaat ruim 1 miljoen hectare van Yuba Country in thet noorden tot Mariposa County in het zuiden. De regio ligt langs de noordwestelijke uitlopers van het Sierra Nevada-gebergte dat Californië scheidt van de staat Nevada in het oosten. De wijngaarden liggen meestal op een hoogte tussen 300 en 900 meter. De uitgestrekte, agrarische Central Valley ligt ten westen van de uitlopers. Toen vignerons in 1970 het wijnbouwpotentieel van de Sierra Foothills kwamen verkennen, stuitten ze op veel oude Zinfandel-wijnstokken met extreme lage opbrengsten maar van zeer hoge kwaliteit. De 140-jaar oude Grandpere-wijngaard in Shenandoah-vallei zou de oudste nog producerende wijngaard zijn.

Het warme, hooggelegen terroir is hier zeer geschikt voor de productie van grote, rijpe, rode wijnen gemaakt van Zinfandel, Syrah en Italiaanse variëteiten zoals Barbera. De rotsachtige bodems kenmerken zich door hun een lage vruchtbaarheid. De wijnstokken graven hun wortels diep in de grond om water en voedingsstoffen te vinden met als eindresultaat een kleine opbrengst van druiven met intense, geconcentreerde smaken. De warme, zonnige dagen in het binnenland worden gevolgd door veel koelere nachten als gevolg van de neerdalende koele bergwind van de Sierra Nevada. Deze dagelijkse temperatuurvariatie zorgt ervoor dat druiven langzamer rijpen, wat leidt tot de ontwikkeling van rijke, complexe smaken en aroma’s die niet ten koste gaan van de zuurgraad. En deze combinaties leiden dus tot hoogwaardige kwaliteitswijnen.

Oogst 2023

Voor Californische wijnboeren is jaargang 2023 uitzonderlijk. De winter was ongewoon koud en nat, maar dit droeg bij aan het herstel van de vochtbalans in de bodem en stimuleerden een gezonde bladgroei, terwijl koelere temperaturen in heel Californië in het voorjaar en de zomer ervoor zorgden dat druiven zich geleidelijk ontwikkelden. Hierdoor konden de druiven genieten van een langere rijpingstijd. Veel wijnboeren voorspellen dat de jaargang 2023 een van de beste in jaren zal zijn, met wijnen met prachtige smaken, levendige zuren en een opmerkelijke balans. De oogst begon laat in heel Californië en liep twee weken tot een volledige maand achter. Veel rassen bereikten tegelijkertijd de volwassenheid, wat leidde tot een gecompliceerde oogst.

De Sauvignon Blanc van dit jaar toont een helder en schoon karakter terwijl Merlot een vroege smaakontwikkeling, uitgebalanceerde suikers en heldere zuren vertonen. Hartige tannine en complexe smaken zijn kenmerken van de Cabernet Sauvignon van dit jaar. Dit duidt allemaal op koeler dan gebruikelijk klimaat. De wijnen zijn elegant en puur, met uitgebalanceerde alcohol en uitgesproken aroma’s. En terroir zal hier een grotere rol in spelen, appellatie en bodemtype zal meer tot hun recht komen.

Geplaatst op

Intiem proeven en ontdekken

Het was weer tijd om samen met een paar vrienden wat nieuws te proberen. We waren erg toe aan een gezellig intiem avondje ongedwongen proeven en ontdekken. Hoewel geen vastomlijnd thema, zoals gebruikelijk, had ik er wel een interessante twist in gegooid. Uiteindelijk waren we slechts met drieën, maar dat mag de pret zeker niet drukken!

Witte wijn uit Colchagua valley

Ik vond nog een fles Sauvignon Blanc uit 2016 van Casa Silva. Deze Chileense wijn is normaal bedoeld om juist jong te drinken. Dus het leek mij leuk om een kleine plot te introduceren. Laten we in een setting dat intiem is, ontdekken wat voor verschillen we proeven tussen een 2016 en een 2022 wijn. Nu kan ik alvast verklappen dat de 2016 nog verrassend overeind stond!

Casa Silva is een familie bodega dat uitsluitend wijn produceert van haar eigen domein. De geschiedenis gaat terug naar 1892 en momenteel is de vijfde generatie aan het roer van deze bodega. Het is tevens één van de domeinen uit Chili die de meeste medailles gewonnen heeft! Het opereert in Colchagua Valley heeft de wijnen aan de voet van de Andes liggen en staat bekend om haar top rode wijnen. Maar ook de witte zijn zeer goed. Het oosten heeft een overwegend mediterraan klimaat en profiteert van verkoeling door de hoogte en de invloed van de koude wind van de Andes. Het westen, nabij de Pacifistische Oceaan heeft juist een koeler zeeklimaat.

Casa Silva Reserva Sauvignon Blanc 2016

Intiem moment met Casa Silva proeven

Deze wijn is niet meer verkrijgbaar en Casa Silva brengt de Sauvignon Blanc nu onder het label Colleccion  op de markt. Hoewel reeds 7 jaar oud, heeft de wijn nog een mooie strogele kleur. In de neus is het fruit niet meer overheersend, maar wat verwacht je anders, en is er plaats gemaakt voor rijpere tonen. Denk aan amandelen. De wijn heeft nog een verrassend hoge zuurgraad met een pallet van limoen, steenfruit, vettigheid. De afdronk is niet onaangenaam en houdt langer vast dan verwacht. Het is niet de Sauvignon Blanc die je verwacht bij Chili. Maar toch is het er nog één waar je goed en ongecompliceerd van kan genieten.

Casa Silva Cool Coast Sauvignon Blanc 2022

Vervolgens hadden een recente Cool Coast  wijn. Eigenlijk mag je deze wijn niet één op één vergelijken met de Reserva, maar ja die is dus niet meer verkrijgbaar. Dus vergelijken we toch. De wijngaard ligt in Paragones subregio op slechts 8km afstand van de oceaan. De wijn rijpt in RVS tanks gedurende 3 tot 4 maanden met bezinksel om meer smaak toe te voegen. Deze strogele wijn heeft de onmiskenbare geur van groene appel, kruisbes, meloen, wat vegetaals en ziltigs. Het stuift echt uit het glas. Ook hier is de zuurgraad nog hoog met minerale tonen, ook hier het groene fruit, groene asperges en  een vleugje grassigheid. Het alcoholpercentage is wat verhoogd met 13.5% maar is niet overheersend.

Intiem genieten met Casa Silva Cool Coast

Kortom een frisse krachtige Sauvignon Blanc met fijne zuren en veel spanning! Zoals een Sauvignon Blanc uit Chili bedoeld is.

Rode wijn uit Chili en Italië

Na deze interessante ervaring over Sauvignon Blanc, zijn we onze blik gaan verleggen naar Italië, om precies te zijn Veneto. Hier vinden we de Neropasso van Cantina Mabis, een blend van 2 lokale druivenrassen (corvina en Corvinone) en Cabernet Sauvignon. Daar hebben we vervolgens een Chileense blend van Carmenere en Cabernet Sauvignon tegenover gezet.

Mabis Neropasso

Deze wijn is afkomstig uit de regio Veneto en wordt geproduceerd door Cantina Mabis Biscardo. Tegen het eind van de 19e eeuw was de Biscardo familie groot in de textiel, maar ook in de wijn industrie. De wijnmakerij was in 1878 gebouwd en was één van de eerste wijnbedrijven die door Veronese handelaren werd bestuurd. Het gamma is veelzijdig waarbij Neropasso, Oropasso en Rosapasso de basis vormen. Daarnaast brengen ze ook prosecco, een klassieke serie, een appassimento van Sangiovese en de topklasse 3 Ori op de markt.

De Neropasso is een IGT Veneto en dus geen onderdeel van de hogere classificaties zoals DO of DOCG in Italië. Dit is mede omdat de blend bestaat uit een niet-Italiaanse druivenras, de Cabernet Sauvignon. De druiven zijn met de hand geplukt om de perfecte rijpheid te selecteren. Waarna een deel van de druiven de appassimento-methode ondergaan alvorens ze geperst worden. Hierna vindt de eerste rijping op RVS plaats om het fruitige karakter te behouden. Waarna een tweede rijping op tonneaux plaats vindt.

Prachtige Neropasso

Dit resulteert in een zeer mooie, fluweelzachte wijn met intens granaatrode kleur. In de rijke neus bespeur je zwarte kersen, gerijpte pruimen en een kruidig karakter die je overdondert. Na de eerste slok wil je eigenlijk niet meer stoppen. Genieten met een grote G dankzij het prettige fruit pallet, de verfrissende zuurgraad die samen met de volle body het alcohol percentage van 13.5% doet vergeten. De afdronk is lang en zeer aangenaam met tonen van gestoofd rood en zwart fruit, vanille en specerijen. Deze wijn is prima zo te drinken, maar misstaat niet naast een pasta gerecht, gevogelte of gegrild vlees of zachte kazen.

Ook verkrijgbaar in onze webshop voor slechts € 11.95!

Montes Limited selection Carmenere- Cabernet Sauvignon

Na de Italiaanse fruitbom gaan we terug naar Chili. We komen uit bij het toonaangevende Bodega Montes. In de Apalta regio binnen Colchagua Valley wat “arme bodems” in het lokale dialect betekent. Dit is precies waar het hier om draait voor Montes. De druiven rijpen langzaam dankzij de invloed van de nabij gelegen Pacifistische Oceaan. Een deel van de wijn ondergaat 10 maanden rijping in nieuw Frans eiken vaten en de wijn is een blend van 70% Cabernet Sauvignon en 30% Carmenère.

De sterk geparfumeerde neus onthult intense aroma’s van rijp rood en zwart fruit zoals kersen op siroop, aardbeien en vijgen. Gedragen op een kruidige basis die doet denken aan rode en zwarte peper. Verder ontdek je tonen van verse tabak en crème de cassis die samengaan met de aroma’s van koffie en pure chocolade die na een paar minuten in het glas verschijnen. De royale smaak heeft zeer mooi afgeronde tannine die de geweldige body aan de wijn geeft. Met een gevoel van zoetheid in het midden van de mond, is dit een elegante en sappige wijn is met een zeer goede afdronk.

Montes Carmenere

De wijn is geweldig bij een barbecue of stoofpotten. Maar ook bij oude en belegen kazen. Ook verkrijgbaar in onze webshop voor € 11.95

Verrassende dessertwijn

Tot slot hebben we nog een kleine verrassing ingeschonken. Ik had nog een flesje Ornus dell’Ornellaia liggen uit 2011. Dit is een dessertwijn waar niet zo gemakkelijk meer aan te komen is. Maar het staat nog als een huis. De wijn is gemaakt van een klein perceel Petit Manseng, genaamd Palmetta, die laat geplukt wordt (“late harvest”). De naam is afkomstig van de “Fraxinus Ornus” boom (in het Italiaans “Ornielo”) die typerend is voor de mediterrane kust. Hier dankt zowel de het huis als de wijn haar naam aan. Overigens ook hier geldt doordat de wijnmaker een Franse druivenras gebruikt, krijgt de wijn een IGT Toscane classificatie. Wat zeker niet de kwaliteit van de wijn reflecteert.

Het jaar 2011 markeerde zich als een heet droog jaar waardoor de oogst eerder plaats vond. Door koelere omstandigheden in juni en juli kon de geremd worden. Vervolgens kwam de regen precies op tijd na de bloei en tijdens de veraison. Gevolgd door een hitte in Augustus waardoor de rijpheid positief beïnvloed werd. Na de pluk eind augustus werden de druiven gedroogd volgens de appassimento-methode. Na het zachte persen vond vergisting plaats in nieuw eiken vaten en rijpten de wijn gedurende 12 maanden.

Intiem Ornus dell Ornellaia ontdekken

Dit resulteerde in een prachtige wijn die een diepgouden kleur vertoont. Met uitbundige aroma’s van exotisch fruit, gedroogde abrikoos, citrus en karamel. Rijk en intens in de mond met honing en exotische fruitaroma’s, de wijn is intens zoet, maar toch perfect in balans met de typische vrolijke zuurgraad van Petit Manseng.

Kortom

De avond duurde iets langer dan verwacht, pas na middernacht werd er afscheid genomen. Deze zetting was intiem en bijzonder geslaagd waarbij nieuwe ervaring waren opgedaan in proeven en het ontdekken van de wondere wereld van wijnen.

Geplaatst op

Grensoverschrijdende wijn van Oregon

Nadat we de meest gerenommeerde wijnregio van Oregon hebben verkend, namelijk Willamete Valley, gaan we verder kijken wat hier nog meer te vinden is. Columbia Valley is een staats grensoverschrijdende wijn regio dat zich vooral ten noorden van Oregon in Washington state bevindt. Terwijl Snake River valley in het oosten van Oregon een ander grensoverschrijdende wijn regio is met Idaho.

Columbia Valley

Op het Columbia River Plateau langs de Columbia River die de grens vormt tussen Washington State en Oregon ligt de Columbia Valley AVA. Het omvat het stroomgebied van Columbia River en haar zijrivieren. De regio is vernoemd naar het schip van kapitein Robert Gray, de Columbia Redivida die de rivier in 1792 voor het eerst verkende. Het is veruit het grootste wijngebied in Washington en omvat maar liefst 4.5 miljoen ha aangewezen wijnbouwgebied. Echter ongeveer 20.000ha staat werkelijk aangeplant. Slechts een klein deel hiervan valt binnen de grens van Oregon, zo’n 500ha. Daarentegen is de regio vele malen groter in Washington State.

Grensoverschrijdende wijn van Oregon

De Columbia Valley ligt in de regenschaduw van het Cascade-gebergte. Het lage woestijngebied heeft een dor en semi-aride landklimaat met beperkte regenval. Irrigatie is daarom nodig om druiven te laten groeien. De Columbia River is echter een van de grootste rivieren van het land. Deze rivier en zijn zijrivieren bieden, samen met watervoerende lagen, voldoende water voor de druiventeelt. Het gebruik van irrigatie, samen met constant warme, droge temperaturen tijdens het groeiseizoen, biedt telers een grote mate van controle over de ontwikkeling van druiven in vergelijking met veel andere regio’s in de wereld. Dit leidt tot een kleiner aanbod aan vintagevariatie en consistente wijnen van hoge kwaliteit.

Terroir

De bodems van de Columbia Valley worden bepaald door de Missoula Floods, een reeks gebeurtenissen die meer dan 15.000 jaar geleden plaatsvonden. De meeste wijngaarden liggen onder het overstromingswater, met een bodem van löss – door de wind meegevoerde afzettingen van zand en slib – met daarop grind en laagwatersediment, waarbij basalt de basis vormt. De variaties in het bekken zorgen voor een diversiteit aan grondsoorten die goed gedraineerd zijn en ideaal voor de wijnbouw.

Door het unieke klimaat is Columbia Valley in staat om wijnen voort te brengen die fruitig zijn, zoals haar Californische tegenhangers, maar tevens met de structuur en balans van Europese wijnen. Hoewel Columbia Valley en Walla Walla reeds in 1984 tot AVA zijn verheven, zijn de vele subregio’s van recentere data. Nageleten Yakima Valley die zelfs uit 1983 dateert.

Columbia Gorge

In het westen van Columbia Valley ligt Columbia Gorge AVA waar de Columbia River doorheen stroomt. Deze subregio ligt in beide staten, maar wordt gezien als een appellatie van Oregon. De regio ligt ten oosten van de toppen van de nabijgelegen Mount Hood en Mount Adams, gelegen in hun regenschaduwen; dus de regio is aanzienlijk droger dan de Willamette Valley. Het vertoont ook aanzienlijke hoogteverschillen als gevolg van de geografie van de kloof. Daarnaast spelen de veelvoorkomende sterke winden een rol in het klimaat.

Het klimaat kan worden getypeerd als een overgangsklimaat. In het westen nabij de Cascade Mountains kent Columbia Gorge AVA een zee-beïnvloed koel klimaat. Terwijl het naar het oosten overgaat in een continentaal hooggelegen woestijn. Hierdoor kan er een grote verscheidenheid aan druiven worden verbouwd in de Columbia Gorge. De regio heeft bijna 40 wijngaarden, waar een grote verscheidenheid aan druiven wordt verbouwd, waaronder Syrah, Pinot noir, Chardonnay, Gewürztraminer, Zinfandel, Cabernet Sauvignon, Pinot gris, Riesling en Sangiovese. Ze was in 2004 verheven tot haar eigen AVA.

Stoutmoedig Walla Walla AVA

Ingesloten door de Blue Mountains in het zuidoosten, de Palouse in het noorden en de Columbia River in het westen, strekt de Walla Walla Valley AVA zich uit over het zuidoosten van Washington en het noordoosten van Oregon. In tegenstelling tot waar Oregon bekend staat – koel klimaat Pinot Noir – is het in Walla Walla een stuk warmer. De bodems zijn bedekt met zand en grind die wijnen voortbrengen van Syrah, Cabernet Sauvignon en Merlot. Maar ook Sangiovese, Barbera en Nebbiolo zijn toegestaan binnen de wetgeving van de AVA die in 1984 opgericht is.

Wijnteelt is hier in 1850 geïntroduceerd door Italiaanse immigranten, vandaar dan ook de italiaanse druivenrassen. Er heerst een grote diversiteit, ingegeven door de verschillende hoogtes, het gaat van 120 tot 600m. Ruim 2.300ha staat aangeplant, waarvan ongeveer éénderde in Oregon ligt. Cabernet heeft de grootste aanplant (ongeveer 36%). Veel wijnkenners zullen aangeven dat Walla Walla Syrah tot de top wijnen van de wereld behoren. Deze staat bekend om haar sappige pruim, hartige braam en vlezige tonen van zwarte olijven en spek. Dit is allemaal mogelijk gemaakt door het lange groeiseizoen in een warm klimaat waardoor de druiven een optimale rijpheid kunnen bereiken.

Subregio in Walla Walla

In 2015 werd een nieuwe AVA opgericht midden in Walla Walla regio, The Rocks District of Milton-Freewater. Deze richt zich vooral op Syrah (45%), Cabernet Sauvignon (24%) en Grenache. Het onderscheidt zich van Walla Walla door haar alluviale bodem overwegend bedekt zijn met donkere basaltkeien.  De rotsen warmen overdag op en fungeren als kachels om de wijngaarden ‘s nachts warmer te houden. Dit is vooral goed laat in het groeiseizoen, wanneer de temperaturen in de regio dalen. De wijnen van The Rocks hebben een veel zachtere stijl (rijpere fruittonen en iets lagere zuurgraad) met meer rustieke tonen van geroosterd vlees en wild.

Helaas zijn deze wijnen zeer moeilijk buiten Oregon en Washington te verkrijgen. De interne markt met steden als Seattle en Portland bieden voldoende afzetmarkt.

Veelzijdig Yakima Valley

Gelegen in het westen van Columbia Valley, is Yakima Valley de grootste subregio met 7.500ha aangelegde wijngaarden. De regio is vernoemd naar de oorspronkelijke bewoners, de Yakama stam. Dit is dus tevens de oudste wijnregio in Washington State. Hier staan vooral Chardonnay, Riesling, Merlot, Cabernet Sauvignon en Syrah aangeplant. Gelegen aan de voet van de Cascade Mountains, heeft de regio een aanmerkelijk koeler klimaat.  Mede dankzij dit koelere klimaat is meer dan de helft van de aanplant van Chardonnay en Riesling in Washington State hier te vinden. Terwijl de warmere wijngaarden vooral in het oosten van de appellatie, één van de beste Merlots, Cabernet Sauvignons en Syrah kunnen voortbrengen.

Mede onder invloed van deze temperatuur verschillen vinden we hier de volgende sub-appellaties: Rattlesnake Hills, de oudste wijngaarden in Snipes Mountain, het zeer hete Red Mountain met donkere tannine rijke wijnen, Candy Mountain en Goose Gap.

Horse Haven Hills

Deze volgt Yakima Valley met 6.800ha en ligt ingeklemd tussen het zuidoosten van Yakima Valley en de Columbia River. In tegenstelling tot haar meer noordelijke zuster regio, beslaat tweederde aanplant van blauwe druiven. Met name Cabernet Sauvignon en Merlot. De resterende een derde is vooral Chardonnay en Riesling. Wind is hier de belangrijke factor die de temperatuur koelt. De AVA is in 2005 toegekend.

Ben je in de gelegenheid, probeer eens Champoux Vineyards. Deze wijngaard was opgericht in 1972 onder de naam Mercer Ranch Vineyard. Tegenwoordig is de wijngaard een collectief van Quilceda Creek Vintners, Woodward Canyon, Andrew Will Winery en Powers Winery.

Heet Wahluke Slope

Één van de warmste appellaties in Columbia Valley is Wahluke Slope. Deze ligt net ten noorden van Yakima Valley en is in 2006 verheven tot AVA. Hier vinden we vooral rode variëteiten zoals Cabernet Sauvignon en Merlot. De naam refereert aan “waterplaats” in native American. De hele appellatie ligt op een constante zacht dalende helling (van minder dan 8%).  De bodem heeft een 1.5m diepe zandgrond dat bijdraagt aan een goede drainage Terwijl de nabijheid van de Columbia River het risico van vorst vermindert. De wijnen zijn over het algemeen geconcentreerd met zon doorstoofde fruit aroma’s.

Snake River Valley

Snake RIver Valley

Op 9 april 2007 werd een nieuw wijnbouwgebied langs de Snake River opgericht. Dit grensoverschrijdende wijn gebied ligt voornamelijk in Idaho, maar omvat ook Oregon. Het is overigens de eerste AVA voor de staat Idaho. Het klimaat in de regio is uniek onder AVA’s in Oregon. De gemiddelde temperatuur is relatief koel en de regenval is laag dankzij de hoogte die varieert tussen 760 en 915m. Hierdoor is het groeiseizoen korter.

De huidige productie wordt geleid door winterharde druiven zoals Riesling, Gewürztraminer en Chardonnay. Het klimaat leent zich ook uitermate goed voor de productie van ijswijn. De AVA is echter vrij groot en warmere microklimaten in het gebied kunnen ook verschillende soorten druiven ondersteunen, zoals Cabernet Sauvignon en Merlot. De woestijnomgeving in het hooggebergte staat bekend om het produceren van onder andere prachtige Syrah, Viognier en Riesling. Warme dagen en koele nachten stellen wijnbouwers in staat om wijn te produceren die kan verrassen. Hoewel Snake River Valley op dezelfde hoogte ligt als Umpqua Valley, kent de regio grotere dagelijkse temperatuurverschillen, vooral ingegeven door de hoogte. Hierdoor kunnen de druiven tot betere rijpheid komen terwijl de zuurgraad behouden blijft.

Subregio Eagle Foothills

Eagle Foothills AVA is het tweede wijnbouwgebied van Idaho wat net ten noorden van de stad Eagle ligt. In totaal is zo’n 20.000ha toegewezen voor wijnbouw waarvan slechts 30ha is aangeplant. De invloed van de nabijgelegen 1.400m hoge Prospect Peak, draagt ​​bij aan het unieke terroir. De koele luchtstroom van deze bergtop en omringende heuvels is hierin een belangrijke factor. De bodem verschilt ook van andere delen van de Snake River Valley AVA. Deze is bezaait met granieten kiezels die vermengd zijn met vulkanische as/zandige leem die afkomstig zijn van het oude Lake Idaho.

De enige wijnmaker in Eagle Foothills AVA is 3 Horse Ranch met aanplant van Cabernet Sauvignon en Franc, Merlot en Chardonnay. Hier worden de druiven met de hand geplukt en zijn de wijnen biologisch.

Oregon en Idaho wijnproductie 2022

Na een flinke vorst in april in Oregon werden de druiventelers geconfronteerd met een nat voorjaar, gevolgd door een warme zomer en een aangename septembermaand. De tweede scheuten zorgden voor een betere oogst dan verwacht. Het resultaat was grote trossen en een goed herstel van de vorstschade, en goede fruitvolumes. Deze waren beter dan in 2020 en 2021, die gekenmerkt waren door COVID veroorzaakte tekorten aan arbeidskrachten, hitte en rook en plaagdruk.

Het resultaat was bijna perfecte groeiomstandigheden voor wat veel wijnmakers beschreven als de terugkeer naar de klassieke Oregon-vintage. Steven Thompson van Analemma in de Columbia Gorge AVA zei: “De temperaturen van de latere zomer werden gematigd door de maritieme invloed van de Stille Oceaan, waardoor suikers zich langzaam konden ontwikkelen in vergelijking met recente jaargangen. De oogst werd opnieuw niet geremd door weersomstandigheden, aangezien de temperaturen de hele maand oktober warm bleven. Deze jaargang zorgde voor spectaculaire kwantiteit en kwaliteit.”

De wijndruivenproductie over de gehele staat steeg in 2022 met 19,5% ten opzichte van 2021 tot een record van 137.065 ton. De belangrijkste variëteit blijft Pinot Noir met ongeveer 60%. In 2022 liet Chardonnay een stijging van 14% zien in de aanplant. Oregon is een leider op het gebied van duurzaamheid en op basis van de gegevens van telers is geschat dat 35 tot 40% duurzaam of biologisch gecertificeerd is. En op basis van verkoop gegevens schat men het aandeel mousserende wijnen op 3 tot 5%.

Kleine productie in Idaho

In Idaho is de productie significant kleiner. Met slechts 3 AVA’s, want naast Snake River Valley ligt in het noordwesten de met Washington grensoverschrijdende Lewis-Clark Valley AVA, is er in 2022 “slechts” 3.200ton geplukt van de 525ha aan wijngaarden. Er zijn ongeveer 75 wijnmakers die in totaal 1.6 miljoen liter wijn hebben geproduceerd. De wijnen hebben overwegend een volle body en hebben kenmerken van rijp fruit. De koelere gebieden, vooral in de hoogte, zien we ook Riesling en Gewürztraminer.

Geplaatst op

Bijzonder Oregon cranberries en diepte

In het uiterste noordwesten van Amerika, ingeklemd tussen California en Washington State, ligt de staat Oregon. Het is 9e grootste staat van Amerika en heeft een omvang wat vergelijkbaar is met Groot Brittannië. Oregon staat goed bekend voor haar Pinot Noir die met name aroma’s van cranberries en natte bladeren met veel diepte vertonen. Bij benadering is het wijn dat evenwel afkomstig zou kunnen zijn uit de Côte d’Or in Bourgogne Frankrijk. Wat ook niet verrassend is, omdat Oregon met haar ligging deelt met Bordeaux en Bourgogne. Maar let ook op, door de kleinschaligheid – productie omvat “slechts” 5.7 miljoen kisten in 2022 – zijn de prijzen aan de hoge kant. Goede Oregon wijnen zijn al snel rond de 50€.

Geschiedenis

De wijnbouwgeschiedenis begon in 1840. Gedurende de 19e eeuw werd er geëxperimenteerd met verschillende variëteiten door immigranten. In 1904 won Ernest Reuter uit Forest Grove een prijs op de St. Louis World’s Fair. Vanzelfsprekend stopt de wijnproductie gedurende de daaropvolgende Drooglegging.

Net als in andere staten sluimerde de wijnindustrie in Oregon dertig jaar nadat het verbod was ingetrokken. Pas in 1960 begon de commerciële exploitatie, ingegeven door Californische wijnmakers die verschillende wijngaarden in Oregon openden.

In 1970 waren er slechts vijf commerciële wijnmakerijen, met 14 geregistreerde hectare. Dit omvatte de aanplant van Pinot Noir-druiven in de Willamette Valley, een regio waarvan lang werd gedacht dat deze te koud was om geschikt te zijn voor wijnbouw. De wetten op het landgebruik van de staat voorkwamen dat in de landelijke heuvels werd gebouwd. Daardoor bleef een aanzienlijke oppervlakte behouden voor wijnbouw. In 1979 deed The Eyrie Vineyards met een Pinot Noir uit 1975 mee aan de Olympische Wijnspelen. De wijn werd, tegen het zere been van Bourgogne, beoordeeld als één van de beste Pinots ter wereld. Hierdoor verkreeg de regio zijn eerste internationale erkenning.

Vooruitgang in de jaren 80

In de jaren 1980 bleef Oregon indruk maken op de internationale markt, waardoor zowel wijnmakerijen als wijngaarden groeiden. Toen Neil Goldschmidt, de gouverneur van Oregon, een officieel bezoek bracht aan Bourgogne, ontstond er een sterke band met deze Franse regio. Drouhin, een belangrijke vooraanstaande Bourgondische wijnmakersfamilie toonde hun interesse in Oregon en vestigde in 1987 als eerste Franse wijnmaker een wijngaard in Dundee Hills. Drouhin was tevens het eerste Bourgondische huis dat buiten Frankrijk wijn begon te maken.

In het begin van de jaren negentig werd de wijnindustrie bedreigd door een Phylloxera-plaag, maar wijnmakers wendden zich al snel tot het gebruik van resistente onderstammen om ernstige schade te voorkomen. De staatswetgever heeft verschillende nieuwe wetten uitgevaardigd om de wijnbereiding en wijndistributie te bevorderen. Oregon vond een hernieuwde focus op “groene” wijnbereiding, waardoor de wereldwijde wijnindustrie naar milieuvriendelijkere praktijken werd geleid.

Wijn wetgeving

De wijnwetgeving van Oregon vereist dat de gebruikte druivenrassen geïdentificeerd moeten kunnen worden. En voor de meeste druivensoorten geldt dat de wijn voor 90% van één enkel ras geproduceerd moet worden. De uitzonderingen op deze 90%-wet zijn rode en witte bordeaux-variëteiten, rode en witte Rhône-variëteiten, Sangiovese, Tempranillo, Zinfandel en Tannat. Voor deze wijnen volgen ze de Amerikaanse federale richtlijnen van 75%. Verder heeft de wijnwetgeving het gebruik van plaatsnamen lang verboden, tenzij het naar de oorsprongsbenaming refereert. Oregon is het meest bekend om zijn Pinot Noir, die in de hele staat wordt geproduceerd. Pinot Noirs uit de Willamette Valley hebben veel lovende kritieken gekregen van wijnkenners en critici, en Oregon wordt beschouwd als een van de belangrijkste Pinot-producerende regio’s ter wereld.

De meeste wijnmakerijen exploiteren hun eigen wijngaarden, hoewel sommigen druiven op de markt kopen. Oregon bevat een aanzienlijk aantal onafhankelijke wijngaarden. De wijnindustrie in Oregon richt zich op de duurdere segmenten van de wijnmarkt. Telers in Oregon ontvangen een hoger gemiddeld rendement per ton en een hogere gemiddelde opbrengst per kist dan telers in andere wijnproducerende regio’s in de Verenigde Staten.

Bijzonder Oregon wijnregio met diepte en cranberries

Subregio’s

Er zijn drie belangrijke wijnproducerende regio’s binnen Oregon AVA, zoals gedefinieerd door niet-overlappende Amerikaanse wijnbouwgebieden. Twee van hen – de Willamette Valley AVA en de Southern Oregon AVA – bevinden zich volledig binnen de staatsgrenzen van Oregon. Een derde, de Columbia Gorge AVA, strekt zich uit over de Columbia Valley, langs de gelijknamige rivier, en omvat grondgebied in zowel Oregon als Washington. Echter Columbia Gorge wordt echter beschouwd als een wijnbouwgebied van Oregon. Terwijl men Walla Walla Valley AVA, dat ook onderdeel is van Columbia Valley, meer als Washington state gebied aanduidt. De onlangs opgerichte Southern Oregon AVA is opgericht als de vereniging van twee wijnbouwregio’s in Zuid-Oregon, de Rogue Valley en de Umpqua Valley, die lang als verschillend werden beschouwd. De Snake River Valley AVA, die zich uitstrekt over de grens van Oregon met Idaho langs de Snake River, is de eerste AVA die een deel van Oost-Oregon omvat.

Willamette Valley

De Willamette Valley AVA is het wijnbouwgebied dat de Willamette Valley omvat. Het strekt zich uit van de Columbia-rivier in het noorden tot net ten zuiden van Eugene, waar de Willamette-vallei eindigt. En in het westen van de Oregon Coast Range tot de Cascade Mountains in het oosten. Met een oppervlakte van 13.500km2 is het de grootste AVA in de staat en omvat tweederde van de wijnmakerijen van de staat. Maar liefst meer dan 700! Daarnaast kent Willamette Valley de langste wijnbouwgeschiedenis van Oregon.

Het klimaat van Willamette Valley is het hele jaar door mild, met koele, natte winters en warme, droge zomers; Extreme temperaturen komen niet vaak voor. De meeste neerslag valt buiten het groeiseizoen en de vallei krijgt relatief weinig sneeuw. Niet alle delen van de vallei zijn geschikt voor wijnbouw, en de meeste wijnmakerijen en wijngaarden zijn te vinden ten westen van de Willamette-rivier, met de grootste concentratie in Yamhill County.  In Willamette Valley zien we de Bourgondische aanpak terug: op basis van terroir zijn er maar liefst 11 sub-appellaties.

Het is daarom ook niet verwonderlijk dat de Pinot Noirs uit deze Oregon subregio vol zijn van rood en zwart fruit zoals bramen en cranberries maar ook het terroir mooi kan weergeven met tijm, natte bladeren, vanille van houtrijping kortom wijn met veel diepte. Het zijn zeer goed gestructureerde wijnen.

Tualatin Valley AVA

Tualatin Valley AVA ligt aan de noordwestelijke rand van de beroemde Willamette-vallei, bekend om zijn voortreffelijke wijnen, vooral Pinot Noir. Het is de thuisbasis van de eerste commerciële wijngaard in Oregon en dankt haar naam aan de gelijknamige rivier. Het heeft de grootste concentratie Laurelwood-grond, een door de wind geblazen vulkanische grond vermengt met löss dat 12.000 jaar geleden is afgezet door de Missoula-overstroming. Het ligt in de regenschaduw van de Coast Range met minder regenval en koelere temperaturen. De regio heeft in 2020 haar erkenning gekregen als AVA en heeft 400ha aangeplant staan met vooral Pinot Noir, Pinot Gris en Chardonnay.

Yamhill-Carlton AVA

Ten zuiden van Tualatin Valley ligt Yamhill-Carlton AVA. Lage bergkammen omringen de twee gemeenten Yamill en Carlton. Het vormt een hoefijzer, beschermt tegen extreem weer door de Coastal Range in het westen, Chehalem Mountains in het noorden en Dundee Hills in het oosten. Dit resulteert in warmere temperaturen en vroege oogst. De North Yamhill-rivier door kwekerijen, graanvelden, boomgaarden en meer dan 970 hectare wijngaard stroomt. Daardoor geven de druiven een rijpe, textuurgedreven wijn met een overvloed aan kruiden en bloemige kwaliteiten gelaagd op donkere fruitaroma’s. In het zuidoosten ligt Dundee Hills AVA. De regio staat vooral bekend om zijn Pinot noir van wereldklasse en produceert vele andere bekroonde wijnen, waaronder Chardonnay, Pinot gris, Pinot blanc en mousserende wijnen. Een ideaal klimaat in combinatie met een oude, complexe Jory-bodem levert wijnen op met puur fruit, heldere zuren, intense diepte en een klassieke balans.

De diverse bodems van Chehalem Mountains

Ten oosten van Tualatin en Yamhill-Carton ligt Chehalem Mountains AVA. Dit is een subregion op 60-300m hoogte met vulkanische bodem en loss. In 2006 erkent als AVA. Binnen Chehalem Mountains AVA vinden we ook Ribbon Ridge AVA. Deze sub-appellatie heeft het licht in 2005 gezien en is met slechts 200ha de kleinste AVA van Oregon. Het richt zich vooral op zeer mooie Pinot Noir wijnen. In 2018 behaalde maar liefst 87% van de wijnen een 90+ score van Wine Advocate. De bergkam heeft een eilandvormig uiterlijk met een consistent klimaat dat ideaal is voor het rijpen van de druiven. Het langere groeiseizoen draagt bij aan variëteiten als Pinot Noir, Chardonnay en Riesling.

Op de noordelijke en oostelijke helling van het Chehalem gebergte ligt het in 2020 opgerichte Laurelwood District AVA. Hier dragen goed doorlatende Laurelwood-bodems, rijk aan ijzer en Missoula-overstromingsafzettingen, bij aan het uitgesproken karakter. Het is één van de hoogste subregio’s in Oregon op 500m hoogte.

Betoverend McMinnville AVA

Het in 2005 opgerichte McMinnville AVA bevindt zich in de uitlopers van de Coast Range net ten westen van de stad McMinnville en ten zuidwesten van Yamhill-Carlton AVA. Het omvat 305ha aangeplante wijngaarden. De Nestucca-formatie maakt dat dit gebied zich (geologisch) onderscheidt van de rest van Willamette Valley. Dit is een 610 m dikke gesteenteformatie van verweerde sedimentaire en vulkanische grond die bovenop marien gesteente zit. Hierdoor wordt de grondwatersamenstelling van de regio beïnvloedt en moeten de wijnstokken worstelen voor voedingsstoffen, waardoor ze meer complexe vruchten produceren. In vergelijking met de omliggende gebieden is McMinnville gemiddeld koeler en droger, bestaande uit hoger gelegen wijngaarden (305m) die bestand zijn tegen vorst.

Wijngaarden op de meer zuidelijk gerichte locaties profiteren van de verkoelende winden van de Van Duzer Corridor. Dit is een onderbreking in de Coast Range die koele lucht uit de Stille Oceaan doorlaat, waardoor de avondtemperaturen in de regio dalen. Dit draagt bij aan het behoud van de zuurgraad van de druiven.

Pinot noirs uit McMinnville vertonen doorgaans een sterke ruggengraat van tannine met donkerdere fruitsmaken die worden afgerond door kruiden-, mineraal- en aardetonen. Witte wijnen uit deze regio zijn helder en fruitig.

Robuust Van Duzer Corridor AVA

Ten zuiden van McMinnville ligt dus de Van Duzer Corridor AVA. Deze is vernoemd naar de gelijknamige onderbreking in de Coastal Range. Hierdoor ontstaat er een wind die 40-50% sterker is  in de middag dan in de andere gebieden van Willamette Valley. De directe blootstelling aan de kustwind resulteert ook in koelere temperaturen. Dit levert Pinot Noirs op met tonen van donker fruit, theeblad en aarde. Daarnaast is de tannine meer aanwezig en hebben de wijnen een hogere zuurgraad met volle body. Witte wijnen hebben meestal een helder, fruit- en zuurgedreven profiel aangevuld met een volle textuur.

Wijnbouw speeltuin in Eola-Amity Hills AVA

De Eola-Amity Hills AVA ligt ten noordwesten van de stad Salem. De hoofdkam van de Eola Hills loopt van noord naar zuid en heeft aan beide zijden talrijke zijruggen die van oost naar west lopen. De meeste wijngaarden in de regio bevinden zich op een hoogte tussen 75-215m. Het klimaat in de Eola-Amity Hills wordt sterk beïnvloed door de ligging ten oosten van de Van Duzer Corridor. Dit verlaagt de temperaturen in de regio drastisch, vooral tijdens de late zomermiddagen, waardoor druiven hun zuurgraad behouden terwijl ze rijpen. Wijnen uit deze regio bieden een hoge zuurgraad, een stevige structuur en een donkerdere, scherpere persoonlijkheid.

De agrarische geschiedenis van dit gebied gaat terug tot de jaren 1850. Slechts in de jaren 1970 begonnen wijnmakers het gebied te ontdekken. Het was rond deze tijd dat een paar moderne pioniers, waaronder Don Byard van Hidden Springs, een lappendeken van wijngaarden plantten in de Eola-Amity Hills. Kort daarna volgden anderen dit voorbeeld en vandaag de dag produceert dit gebied handgemaakte variëteiten van wereldklasse voor een koel klimaat. De appellatie is erkend in 2006.

Zo kan je bij Gall de mooie Drouhin van de Roserock wijngaard vinden. Deze Oregon Pinot Noir van vulkanische bodem heeft diepte en is gelaagd met viooltjes, rozen, cranberries, zwarte kersen, aangename tannine en een lange afdronk. De wijn heeft een rijpingspotentieel van 8 tot 10 jaar.

Warmer Mount Pisgah, Polk County and Oregon AVA

Mount Pisgah is 65 miljoen jaar geleden gevormd als een vulkaan op de zeebodem en is, bedekt met zeesediment, uit de oceaan omhoog geduwd. Deze bijzondere geologie stelt het in staat om druiven met diepe complexiteit en intensiteit voort te brengen. Mount Pisgah ligt nabij de Willamette rivier waardoor het een warme omgeving is in vergelijking met andere plaatsen op deze hoogte. In vergelijking met Eola-Amity Hills en McMinnville is het in de winter warmer en zomer koeler. De bodem bestaat uit Siletz Rock wat de oudste rotsformatie is in Willamette Valley. De Van Duzer Corridor heeft hier minder vat op het gebied. De AVA is toegekend in 2022 en omvat op het moment 236ha aangeplant met Pinot Noir, Tempranillo, Pinot Gris, Pinot Blanc en Chardonnay.

Hartstochtelijk Lower Long Tom AVA

Meer in het zuiden van Willamette Valley ligt Lower Long Tom. Gelegen tussen de steden Eugene en Corvallis en verscholen in de uitlopers van de Coastal Range, is de regio vernoemd naar het stroomgebied van de Long Tom rivier. In 2021 is Lower Long Tom tot AVA verheven met 232ha staat aangeplant met Pinor Noir, Chardonnay, Pinot Gris en Sauvignon Blanc.

De wijngaarden bevinden zich op door beekjes uitgehouwen bergkammen die van oost naar west lopen. De bodems zijn typisch alluviaal met klei-leem en zandsteen. In het westen het aanzienlijk hoger gelegen Coast Range, waardoor Lower Long Tom AVA in de regenschaduw ligt, wat de neerslag vermindert. Dit in combinatie met de heersende winden zorgt voor een microklimaat met een verminderde ziektedruk tijdens het groeiseizoen en een consistente rijpheid van het fruit, zelfs in moeilijkere jaargangen. Dankzij dit microklimaat in combinatie met de bodem, kunnen de wijnstokken goed groeien met een meer open bladerdak. Daardoor zijn de kleinere bessen blootgesteld aan licht en lucht waardoor de intensiteit en schilstructuur toenemen.

Geplaatst op

Duitse wijn uit overweldigend Finger Lakes

In het noordoosten van Amerika, ten zuiden van Lake Ontario in de staat New York vinden we Finger Lake AVA. Hier komt 80% van de wijnproductie van de staat New York vandaan. De andere wijnregio’s in de staat zijn Lake Erie region, Niagara Escarpment, Hudson River region en Long Island region. De Finger Lakes is een overweldigend en uitgestrekt gebied waar met name Duitse wijn invloeden te vinden zijn. Riesling is één van de belangrijkste commerciële gewassen. Maar daarnaast vinden we hier ook andere Europese rassen, hybride druiven soorten en inheemse Amerikaanse soorten.

De Finger Lakes AVA werd opgericht in 1982 en omvat de elf vingervormige meren. Dit zijn natuurlijk gevormde meren. Volgens indiaanse overleving “keek de Schepper met speciale gunst naar het land en reikte naar beneden om het te zegenen, waarbij hij de afdruk van zijn hand achterliet”. Geologisch wijst uit dat toen de laatste ijstijd eindigde, trokken gletsjers zich terug. De enorme slijpdruk als gevolg van de terugtrekkende gletsjers lieten diepe sporen achter, wat nu de Finger Lakes zijn.

Het omvat in totaal 11 meren. Waarbij de grootste aanplant te vinden is nabij Canadaigua, Keuka, Seneca en Cayuga Lakes. In totaal beslaat Finger Lakes AVA ongeveer 4.500ha aan wijngaarden.

Geschiedenis

De eerste vermelding van wijngaardbeheer dateert uit 1829 toen een bisschoppelijke predikant in Hammondport Vitis Labrusca-scheuten in de pastorietuin aanplantte. De eerste commerciële wijnbouw dateert van 1862 met de oprichting van de Hammondsport en Pleasant Valley Wine Companies.

De regio werd beroemd om haar mousserende wijnen waarbij zelfs Europese prijzen werden behaald. Deze successen stimuleerden de industrie waardoor de aanplant groeide tot meer dan 10.000ha. In het begin van de 20e eeuw ontstond er echter een daling, ingegeven door de Drooglegging, de groei van de Californische wijn industrie en de phylloxera-plaag. Na de opheffing van de Drooglegging in 1933 kwam de productie slechts beperkt op gang. Toen de soldaten terugkeerden aan het eind van de Tweede Wereldoorlog, waren de Europese droge wijnen meer in trek. Terwijl de wijnen van de inheemse Amerikaanse wijnstokken meer suikers bevatten. Echter door het barre klimaat in Finger Lakes ondervond men veel problemen met de verbouwing van Vitis Vinifera druivenstokken. De wijnbouwers begonnen te experimenteren met een kruising tussen Franse en Amerikaanse wijnstokken met beperkt succes.

Pas in 1962 bewees Dr Frank dat het enten van Vitis Vinifera druivenrassen op een winterharde Amerikaanse onderstok weldegelijk succesvol kan zijn. Hij plantte de Duitse Riesling, Chardonnay, Pinot Noir, Gewürztraminer en Cabernet Sauvignon wijn stokken met overweldigend succes aan in het Finger Lakes district. Dit zorgde voor revitalisering van de wijnindustrie.

Bedreiging

Naast de vanzelfsprekende vorst risico’s is in 2020 de Gevlekte Lantaarnvlieg ontdekt. Dit  is een invasieve insectenplaag uit Azië die zich voornamelijk voedt met onder andere wijnstokken, hop, esdoorn, walnoot en fruitbomen. Hoewel de volledige effecten van dit insect onbekend zijn, zal het, volgens de DEC, een negatieve invloed hebben op de landbouw- en toerisme-industrie en kan het de bossen van New York beïnvloeden.

Terroir

De diepe meren helpen het klimaat te matigen. De zomerse warmte wordt opgeslagen in het water en komt in de winter vrij. Hierdoor blijft het klimaat mild en heeft de anders zo strenge vorst minder impact op de wijngaarden. De wijngaarden staan op steile hellingen aangeplant met uitzicht op de meren, zodat ook de reflectie van het water zonlicht tot onder het bladerdek kan brengen (en dus vorst vermindert) en voorziet in goede afwatering.

Het gesteente is op sommige plaatsen kalkhoudend en op andere niet-kalkhoudend. De kalksteenbodem is te vinden in het noorden van de regio met zuurdere bodems in het zuiden. In de gebieden met kalksteenbodems lekt zure regen calciumcarbonaat uit het gesteente en zet het af in de bodem en het meer. Dit calciumcarbonaat fungeert als een buffer tegen de pH van de bodem, waardoor de bodem ideaal is voor de druiventeelt. In de niet-kalksteenzones moet gemalen kalksteen aan de bodem worden toegevoegd om dit bufferende effect te creëren.

Overweldigend Finger Lakes AVA wijn

Er zijn inmiddels ongeveer 150 wijndomeinen te vinden binnen deze AVA, die over een breed assortiment beschikken. De toekenning van AVA is in 1982 gebeurd. In totaal valt maar liefst 1 miljoen hectare onder de AVA regulering. Riesling wijn, van Duitse herkomst, is vanzelfsprekend de signatuur voor de Finger Lakes regio met ongeveer 25% van de totale productie. Maar er zijn ook voortreffelijke Chardonnay, Pinot Noir en Cabernet Sauvignon te vinden. New York mag de derde grootste wijnproducerende staat van Amerika zijn, maar 80% van het wijngaarden staan aangeplant met Vitis Labrusca voor druivensap, zoals Concord, Niagara en Catawba. Ook staat er een wijde variëteit aan hybride of moderne druivenrassen, waarvan Vidal Blanc de meest bekende is voor ijswijn.

Overweldigend Finger Lakes met Duitse Riesling wijn

Gelet op het koele klimaat is er tevens mousserende wijn voorhanden, van de traditionele Champagne stijl maar ook verrassend en ongebruikelijke mousserende wijn van Riesling. Binnen de AVA zijn twee subregio’s die een eigen AVA hebben toegekend, dat zijn Cayuga AVA in 1988 en Seneca AVA in 2003.

De wijnstijlen variëren van droog, mousserend tot zoet en ook ijswijn. De wijnen zijn overwegend licht en verfrissend – heel anders dan de Californische tegenhangers. Ook gelet op het koelere klimaat is het niet verrassend dat de alcohol percentages lager liggen.

Cayuga AVA

Cayuga Lake was het eerste individuele meer van de Finger Lakes dat in 1988 de AVA-status verwierf. Met haar Veertig mijl lengte is Cayuga Lake de langste van de elf Finger Lakes. Net als het Seneca-meer zijn de wijngaarden op steile hellingen geplant, waardoor luchtpatronen mogelijk zijn die een microklimaat creëren waarin koude lucht van de wijngaarden naar het meer stroomt waar het opwarmt en stijgt, waardoor een vacuüm ontstaat dat meer koude lucht van het land trekt. Ongeveer 500ha is aangeplant met overwegend Riesling, Cabernet Franc, Chardonnay, Gewürztraminer, Pinot Gris. Het gesteente van het Cayuga-meer is schalie.

Seneca AVA

Seneca Lakes is de diepste van de 11 Finger Lakes. Met een maximale diepte tot 188m bevriest dit 35 mijl lange water zelden. De diepte van het meer beïnvloedt het mesoklimaat van de regio door zowel de winter- als de zomertemperaturen te matigen. Het is de meest productieve region binnen Finger Lakes met 3.700ha aangeplante wijngaarden met vooral  Riesling, Cabernet Franc, Chardonnay, Pinot Noir, Gewurztraminer. Rond het Seneca-meer bestaat het gesteente voornamelijk uit schalie, terwijl de zuidelijke regio een mix is van zandsteen en schalie.

Geplaatst op

Onbegrensde wijn uit Amerika

Amerika, het land met onbegrensde mogelijkheden. Ook dat zien we terug in de wijnindustrie. Hoewel het land nog maar jong is in het wijn maken, bezet het inmiddels de 4e plek in de wereldproductie. Elke staat kent wel een vorm van wijnbouw. Maar eigenlijk is vooral California echt bekend. Met op gepaste afstand volgen Oregon, Washington, New York met Finger Lake gebied en Virginia. Deze vijf staten zijn de enige staten waar eigenlijk noemenswaardige wijn vandaan komt. Daarentegen is Amerika de 4e grootste wijnproducent ter wereld met zo’n 18.5 miljoen hl

Californië heeft een klimaat dat vergelijkbaar is met de Middellandse Zee, waardoor het ideaal is voor volle rode wijnen. Dat gezegd hebbende, gebieden dichter bij de Stille Oceaan hebben invloed van mist waardoor de warme temperaturen getemperd worden. Hierdoor vinden we zeer goede Sauvignon Blanc en Pinot Noir met koel klimaat kenmerken. In Washington staan de wijngaarden voornamelijk aan de oostkant van de staat aangeplant aangezien deze droog en zonnig is. Dit gebied biedt fruitige rode wijnen met mooie zuren. Oregon’s Willamette Valley is ideaal voor Pinot Noir, Pinot Gris en Chardonnay. New York teelt voornamelijk Concord (meestal voor sap, niet voor wijn). Echter de staat wordt snel bekend om Riesling, elegante op Merlot gebaseerde blends en rosé.

Geschiedenis

Eigenlijk hebben er altijd druivenranken gegroeid op veel plaatsen langs de oostkust van Noord-Amerika. Het is mede daarom dat, toen de Vikingen rond het jaar 1000 voor Christus in Noord-Amerika landden, ze het huidige New Brunswick in Canada Vinland noemden.

In 1620 arriveerden Franciscaner missionarissen uit Europa. Zij brachten Vitis Vinifera-stokken mee. Deze werden met name in Virginia en Massachusetts aangeplant, maar kende vrijwel geen succes. Een toevallige ontdekking in 1740 wees uit dat men kon kruisen tussen Vitis Vinifera en Vitis Labrusca. Het resultaat was de Alexander-variëteit, die beter bestand was tegen ziekten en plagen. De Alexander druif was de basis voor de eerste prominente Noord-Amerikaanse ondernemer Jean Jaques Dufour. Hij boekte in 1802 succes in de buurt van het hedendaagse Indiana. Ziektedruk dreef uiteindelijk wijn producenten uit het midwesten. En verhuisden richting het noorden naar gebieden met een lagere luchtvochtigheid. Men streek neer nabij de Grote Meren en de Finger Lakes-regio van de staat New York. Daar begon de onbegrensde mogelijkheden van de wijnindustrie in de vroege jaren 1860 in Amerika.

Inmiddels aan de westkust in Baja California plantten de Franciscaanse missionarissen aan het begin van de 17e eeuw Mission. Deze druif is ook bekend onder de naam País in Argentinië. Deze vond haar weg naar wat nu New Mexico is en naar Californië tegen het einde van de jaren 1600.

Hoe Californië groot werd

Het was in 1769 wanneer de Franciscaanse missionaris Junipero Serra de eerste wijngaard en wijnmakerij van Californië oprichtte in San Juan Capistrano, in de buurt van het huidige San Diego. Waarna in de jaren 1830 de eerste commerciële wijnhuizen van Californië in Sonoma het licht zagen. Terwijl de eerste druiven in Napa Valley werden aangeplant. Met het begin van de Californische goudkoorts in 1849 migreerden 300.000 mensen naar de regio op zoek naar hun fortuin. Druiven werden snel geplant in wat nu de Sierra Foothills zijn om aan hun vraag naar wijn te voldoen. Zie hier wederom het onbegrende staaltje wijn-werk waar Amerika toe in staat is. Toen de goudkoorts wegebde richtten de Europeanen om de kustgebieden te verkennen en een kwaliteitsimpuls te geven de wijnbereidingsvaardigheden.

In 1861 werd Charles Krug opgericht, de oudste wijnmakerij van Napa. Ondertussen richtte graaf Agoston Haraszthy Sonoma’s Buena Vista-wijnmakerij op. Hij importeerde meer dan 100.000 stekken van 350 verschillende soorten wijnstokken die Haraszthy in Europa had verzameld. De stekken arriveerden in San Francisco en verplaatste zich meer naar het noorden. Hij staat bekend als de “vader van de Californische wijn”. Napa en Sonoma bleven veelbelovend en in 1879 richtte Gustav Niebaum Inglenook Winery op in de stad Rutherford. Niebaum richtte zich op de eerste Bordeaux-stijl wijnen uit de VS en staan bekend voor hun internationale bekendheid.

Phylloxera impact

Rond die tijd begon phylloxera de wijngaarden van de wereld te verwoesten, en Californië was geen uitzondering. De bladluis zou de wortelsystemen van Vitis vinifera-wijnstokken vernietigen en er kon weinig worden gedaan om ze te redden. Slechts op enkele plekken in de wereld vinden we nog Vitis Vinifera wijnstokken op hun eigen onderstam.

In 1908 begonnen Amerikaanse steden met het zuiveren van drinkwater. Hierdoor waren de populaire alcoholische dranken als bier, cider en wijn niet meer de enige veilige dranken. Hoewel de Drooglegging in de jaren 1920 inging begon de onderliggende beweging reeds midden 19e eeuw. Gedurende 13 jaar was er een verbod om alcoholische dranken te produceren en te verkopen. Voor de Drooglegging waren er ruim 2.500 wijnhuizen in de VS. Maar daarna bleven er niet meer dan 100 over. Het duurde wel tot 1960 dat dankzij haar onbegrensde veerkracht, Amerika een vorm van betekenis werd in wijn productie.

Het Amerikaanse appellatie-systeem

Onbegrensde wijn uit Amerika

Tegenwoordig zijn er ongeveer 250 AVA’s (American Viticultural Areas), waarvan er ruim 140 in Californië te vinden zijn. Opvallend is dat het eerste wijnbouwgebied (AVA) niet in Californië ontstond, maar in 1980 in Missouri. Augusta AVA is vernoemd naar de gelijknamige stad in Missouri. Natuurlijk niet te verwarren met Augusta, Georgia, bekend van de US Masters golf toernooi. Wijnen van Augusta AVA zijn echter niet meer buiten Missouri te vinden. Mocht dit sporadisch gebeuren, zal het waarschijnlijk hybride variëteiten zoals Seyval Blanc, Chambourcin of Norton (ook bekend als Cynthiana) zijn.

Wat echter veel verwarring oplevert is dat naast de officiële (federale) AVA, zijn er ook staat en provincie benamingen. Hierdoor ontstaat een mengelmoes van afgebakende en overlappende regionale wijnbouwgebieden. Bijvoorbeeld Oakville AVA is een sub-appellatie van Napa Valley AVA welke op haar beurt weer een (zij zeer bekende) sub-appellatie van het grotere North Coast AVA is.

Daarnaast wat extra verwarring oplevert is dat de AVA-wetgeving onder de Alcohol and Tobacco Tax and Trade Bureau (TTB) valt. Dit een voortvloeisel is van het Amerikaanse Ministerie van Financiën. En is uiteindelijk meer gericht op belasting inning en geen terroir-expert. Dus hoe kan zo een instantie een duidelijk oordeel vormen over kwaliteit en oorsprong?

Vereisten aan AVA

Onbegrensde wijn classificatie in Amerika

Een regionale grens kan een de landsgrens (wine of USA), een staatgrens (Wine of California) of een county (Wine of Sonoma County) zijn. Hiervoor dienen ten minste 75% van de wijn te bestaan uit druiven uit de vermelde regio. Om in aanmerking te komen om AVA moet de wijn dus gemaakt zijn van ten minste 85% van de druiven uit de genoemde AVA. Columbia Valley AVA is daar een goed voorbeeld van. Terwijl de sub-AVA, een niet officiële term in het systeem, refereert aan een AVA binnen een AVA. Zoals Oakville River AVA of Russian River Valley AVA.

Voor Oregon zijn specifieke eisen. Zo is minimaal 90% vereist voor Pinot Noir en Pinot Gris. Wanneer de wijn gelabeld is als estate wijn, moet de wijn zijn gemaakt van druiven die afkomstig zijn van de wijngaard van het domein.

Echter deze AVA eisen zeggen niets over terroir, wijnstijl, herkomst van de resterende druiven of beperkingen in opbrengst per hectare.  De consument kan een bepaald beeld qua wijnstijl hebben bij een Napa Valley Cabernet Sauvignon, Willamette Valley (Oregon) Pinot Noir of Finger Lakes (New York) Riesling. Maar een wijnmakerij in één van deze appellaties zou regelmatig azijn kunnen bottelen en TTB zou het niet schelen. Het zou nog steeds kwaliteit zijn voor de AVA terwijl consumenten de werkelijke kwaliteit pas na hun aankoop weten komen.

Druivenvariëteiten

Hoewel het begon met Mission (of Pais), zijn het de bekende Franse druivenrassen die nu domineren. Denk vooral aan Chardonnay (~14%) en Cabernet Sauvignon (~15%). Maar ook Colombard (~8%), vooral bestemd voor bulkproductie, Pinot variëteiten en Merlot. Zinfandel (verwant aan de Italiaanse Primitivo) doet het erg goed. Al deze druivenrassen nemen ongeveer 80% van de aanplant voor hun rekening.

Opvallend is dat Californië een groot aandeel inneemt, vooral met Chardonnay, Cabernet Sauvignon, Merlot en Zinfandel. Terwijl in het koelere Oregon uitmuntende Pinot wijnen te vinden zijn. Terwijl in Finger Lakes AVA vooral prachtige wijnen voortbrengt van Riesling. Dit dankzij het microklimaat wat beïnvloed wordt door de grote diepe meren.

Amerikaanse wijn consumptie en productie

Ook in Amerika zien we een langzame wijziging in het drink gedrag van mensen. De consument is meer op zoek naar kwaliteitswijn en wijnen onder de $10 zien daardoor een sterke daling. De oudere, vaak prijsbewuste, consumenten nemen een stapje terug. Terwijl Generatie X en Millenials (die slechts 30% van de populatie zijn), juist 60% van de markt bepalen. Hierdoor zien we ook een gestage verandering van de gevestigde namen naar meer experimentele wijnstijlen, mousserende wijnen en no/low alcohol wijn.

De productie vertoont een gelijksoortig beeld. Sinds 2014 zien we het wijngaard areaal afnemen tot ongeveer 50.000ha in 2022, waarvan 75% te vinden is in Californië. Deze afname wordt vooral veroorzaakt door de overproductie in California in de voorbijgaande jaren. De productie  voor wijn bedraagt 3 miljoen hl, een afname van maar liefst 10%. Hier neemt Californië met 2.3 miljoen hl een prominente plaats in (ofwel 80%).

Geplaatst op

Controverse in de Alsace

Het hing al een tijdje in de lucht, maar de Elzas is verdeeld met een hoofdrol voor Riesling. De grote controverse is dat deze edele druivenras mag binnen de AOC Alsace geen zoete wijnen meer produceren. Dat wilt zeggen wijnen met meer dan 4mg restsuiker.

INAO, de organisatie die over herkomstbenamingen gaat in Frankrijk, heeft de bedoeling om de beschermde oorsprongsbenaming duidelijker te maken. Maar het gevolg is dat er gepassioneerde debatten en diepe meningsverschillen zijn ontstaan. Riesling is in staat om een wijde range van stijlen te produceren afhankelijk van terroir, expositie en rijpheid. Hierdoor is er veel onduidelijk hoe zoet de uiteindelijk wijn eigenlijk is. Men kent eenmaal geen classificatie zoals in Duitsland. INAO had de keuze uit drie opties; wijn mag niet meer dan 4gr/l suiker bevatten, de Europese richtlijn volgen om de wijn te etiketteren met het smaakpatroon: droog (sec), halfdroog (demi-sec), halfzoet (moulleux) of zoet (doux; zoals bijvoorbeeld in Duitsland). Of de gewenste Riesling te definiëren op basis van het rijpheidsniveau. Overigens de eerste optie geldt voor alle Franse wijnen, behalve in de Elzas.

Wat ging er aan vooraf

Overigens sinds 2021 werden producenten verplicht om op het etiket aan te duiden in welk smaakpatroon hun wijn viel. De bedoeling hiervan was om voor de consument meer duidelijkheid te brengen. Het zou de verkoop ten goede komen, omdat nogal wat mensen in de veronderstelling waren dat Alsace-wijnen vooral zoet waren. Iets wat ten onrechte is want de producenten kijken naar waar de markt om vraagt. Dus eigenlijk al voordat de consument goed en wel gewend is aan deze verandering, komt de volgende er al bovenop. Overigens blijft deze regel wel van kracht voor andere druivenrassen zoals Gewürztraminer, Pinot Blanc, Pinot Gris of Sylvaner.

Sinds 1 augustus 2023 is binnen de appellatie Alsace gereserveerd voor droge wijnen van Riesling. Echter vooral onafhankelijk wijnboeren betwijfelen of dat druiven die volle rijpheid bereiken wel kunnen voldoen aan deze gestelde eisen. Elzas heeft eenmaal microklimaten waar druiven zeer rijp kunnen worden en dus een hoger suikergehalte hebben. Het ligt ook deels in de traditie dat de Elzas verschillende wijnstijlen voortbrengt dankzij het gevarieerde terroir. Dit is dus het twistpunt, daar waar de AOC de bedoeling heeft om meer duidelijkheid voor de consument te verschaffen door te vereenvoudigen, zien wijnproducenten juist een aanval op de diversiteit en identiteit van de Elzas wijnen.

Uiteindelijk is “gekozen” voor de derde optie. De naam “Riesling” mag worden toegevoegd aan de AOC Alsace indien de wijn, na gisting, maximaal 4gr/lt restsuiker voor gechaptaliseerde wijn, tot max 9gr/lt voor niet-gechaptaliseerde wijn indien de zuurgraad niet meer dan 2gr/lt lager is dan het restsuikergehalte. Echter is er een uitzondering voor de Vendanges Tardives of Sélection de Grains Nobles en ook op de AOC Alsace met extra village- of wijngaardbenaming. Verder kunnen deze suiker en zuurgraad gehaltes elk jaar aangepast worden.

Na de publicatie in augustus, was er 1 maand om protest aan te tekenen. Deze hebben uiteindelijk geen verandering aangebracht en dus

Conclusie

Uhm snapt u het nog? Dit is zeker zeer duidelijk voor een consument. Daarnaast blijven de hogere kwaliteitswijnen (Vendanges Tardives en village/wijngaardbenamingen) vooralsnog buiten beschouwing, waardoor de suggestie wordt gewekt dat deze zoeter zijn dan de gewone AOC wijnen. Wanneer voor optie twee was gekozen, vermoed ik dat er veel meer duidelijkheid zou zijn ontstaan voor de consument. De naam Riesling mag op het etiket staan voor AOC Alsace wijnen indien de wijn voldoet aan de bovenstaande voorwaarden. Anders mag de referentie naar Riesling niet vermeld worden, neemt niet weg dat een AOC Alsace wijn dus wel van Riesling gemaakt is.

Nieuwe blik op oude wijn

Een Duits-Oostenrijks onderzoeksteam vonden een enorme hoeveelheid grafgiften bij het graf van koningin Merit-Neith van de 1e Dynastie in de necropolis Umm el Qa’äb. De archeologen vonden honderden oude potten met overblijfselen van 5.000 jaar oude wijn. Veel kruiken zijn nog in goede staat en hebben soms zelfs nog stoppen op de kruiken. De potten bevatten organische resten van 5.000 jaar oude wijn en een grote hoeveelheid goed geconserveerde druivenpitten.

Bron: Egyptisch Ministerie van Toerisme en Oudheden

De ontdekking van deze oude wijn draagt aanzienlijk bij aan het gebied van archeologie en de studie van oude beschavingen. Archeologen hebben lang volgehouden dat wijnproductie en -consumptie integrale componenten waren van oude samenlevingen, vooral onder de elite. Wijn was niet alleen een gekoesterde drank, maar ook een symbool van status en macht.

Vooral de koningen van Egypte stonden bekend om hun voorliefde voor wijn, die ze tijdens rituelen consumeerden en aan de goden offerden. De vondst van deze 5000 jaar oude wijn bewijst dat deze samenlevingen geavanceerde kennis hadden van het maken van wijn. Het bewaren van de wijnresten gedurende zo’n lange periode is een bewijs van hun vaardigheden en technieken. Het biedt ook een unieke blik op de methoden en praktijken van wijnproductie duizenden jaren geleden.

2023 een moeilijk jaar in Spanje

2023 was een zeer moeilijk jaar voor de Spaanse wijn industrie. Het jaar is gekenmerkt door zeer extreme droogte en een uitzonderlijk natte september maand met regen, hagel en wind. De verzekeraar Agroseguro verwacht dat het jaar ingaat als het grootste schadejaar met ruim € 100 miljoen aan schade uitkeringen, sinds de oprichting van het landbouwverzekeringssysteem in 1978. Het gevolg is dat Spanje de kleinste productie in zes jaar zal hebben, met geschat 33 miljoen hl. Dat is een daling van ongeveer 20%! Klimaatverandering is uiteindelijk de grootste boosdoener. En uiteindelijk is er geen regio bespaard gebleven.

Geplaatst op

Espumante de trots van Brazilië

Nadat we Brazilië hebben geïntroduceerd en gekeken hebben naar één van de wijnregio’s die het dichtst bij de evenaar liggen, gaan we nu onze blik op het zuiden richten. In het uiterste zuiden nabij de Uruguayaanse grens vinden we de overige Braziliaanse wijnregio’s, waar onder andere de trots van Brazilië vandaan komt de Espumante.

Hooggelegen Planalto Catarinense

De bijnaam “de hooglanden” is zeer toepasselijk voor dit jonge wijngebied in Santa Catarina, aangezien het ligt op een plateau op 900 tot 1.400m hoogte. Bij deze hoogte op deze breedtegraad, betekent het ook dat de temperaturen koeler zijn dan men zou verwachten. Hierdoor heerst er een gematigd microklimaat van koude winters en warme zomers. Het is dan ook het hoogste en koelste wijngebied van Brazilië. De bodem kent een vulkanisch basalt structuur met hoog calcium, ijzer- en magnesiumgehalte. Hierdoor zijn wijnstokken sterker tegen ziektes en krijg je meer gedurfde en complexe wijnen. De primaire druivenrassen hier zijn Cabernet Sauvignon, Merlot, Malbec, Pinot Noir, Chardonnay en Sauvignon Blanc.

Het Serra Geral-gebergte loopt van noord naar zuid door de staat en verdeelt het in twee geologisch verschillende gebieden: een smalle kustvlakte in het oosten en een groter plateaugebied in het westen. De klimaten in deze twee gebieden zijn duidelijk verschillend. Het continentale westen is merkbaar koeler en droger.

Binnen de provinciegrenzen van Santa Catarina ligt ook de subregio IP Vales da Uva Goethe. Deze is in 2012 tot IP status verheven. Het productiegebied ligt tussen de hellingen van de Serra Geral en de zuidkust van Santa Catarina, in de bekkens van de rivier de Urussanga en de rivier de Tubarão. De wijnen zijn gemaakt met druiven van het ras Goethe. Dit is een kruising tussen het Amerikaanse ras Carter en Hamburg Moscato.

Bescheiden Campos de Cima da Serra

Een ander bescheiden maar nieuw wijngebied is Campos de Cima da Serra. Het is een subtropisch hoogland op 1.100m hoogte. Hierdoor is het klimaat gematigd en heeft zacht glooiende hellingen. De bodem is een mix van watervasthoudend graniet en voedselrijke kleigronden, met een beetje zand en leisteen. De regio staat bekend om het creëren van uitzonderlijke melanges. Ongewone lokale druiven produceren aromatische witte wijnen en elegante rode wijnen. Blauwe druiven in deze regio zijn onder andere Alvarelhão, Amaral, Borraçal, Espadeiro, Padeiro, Pedral, Rabo de Anho en Vinhão. Witte wijnen zijn Alvarinho, Arinto Avesso, Azal, Loureiro en Trajadura. Het is zeker een regio die het waard is om te volgen.

Klein Italië in Serra Gaucha

Ten noorden van Campanha en Serra do Sudeste ligt het wijngebied Serra Gaúcha. Dit staat ook  bekend als Klein Italië en is een verrassende oase in het centrum van een industriegebied. Omdat 80% van de wijnbereiding van het hele land uit deze regio afkomstig is, beschouwd men deze regio vaak als de wijnhoofdstad van Brazilië. Serra Gaúcha is ook de thuisbasis van de eerste officiële wijnbenaming van Brazilië, Vale dos Vinhedos, die in 2002 werd opgericht. Het is een koele, heuvelachtige streek en vertoont veel gelijkenis met de thuisbasis van de Noord-Italianen die in de jaren 1880 naar het gebied emigreerden. Het is niet verwonderlijk dat je de Italiaanse hand hier terug vindt van architectuur tot de keuken. Coöperaties domineren hier. De bodem varieert van graniet tot klei en kalkhoudend maar is voornamelijk vulkanisch basalt met veel voedingsstoffen. Het klimaat varieert van gematigd tot subtropisch op een hoogte van 760m.

Hoewel in de 19e eeuw Barbera en Trebbiano domineerden, hebben Chardonnay, Pinot Noir, Merlot en Cabernet Sauvignon deze plaats ingenomen. Vooral mousserende wijnen in Spumante-stijl, de espumante, is de trots van Brazilië in deze streek.

Serra Gaúcha kent slechts twee oorsprongsbenamingen en vier geografische indicaties. De DO Vale do Vinhedos ligt rond de stad Bento Goncalves. De IP Altos Montes is hoger gelegen. Terwijl UP Farroupilla gezien wordt als de Moscatel hoofdstad en Pinta Bandeira zowel een DO als IP kent waar ook schitterende mousserende wijnen vandaan komen.

Mousserende wijn uit DO Vale dos Vinhedos

Nabij de stad Bento Goncalves  ligt de subregio Vale dos Vinhedos, vrij vertaald als Vallei van de Wijngaarden. Deze regio wordt vaak vergeleken met het Italiaanse Piedmonte en dat is niet vreemd wanneer je het klimaat en bodemopbouw vergelijkt. Het heeft een gematigd klimaat en heeft een bodem van zanderig klei afkomstig van basalt formaties. Deze bodems resulteren in wijnen die elegant zijn met finesse en elegantie. Vooral de mousserende wijn die volgens de traditionele methode gemaakt heeft een unieke complexiteit. Hiervoor gebruikt men vooral Chardonnay en Pinot Noir. Maar ook rode, witte en rosé wijnen zijn voor handen. Pas in 2012 heeft Vale dos Vinhedos als eerste regio de DO classificatie ontvangen. Daarnaast bestaat er ook de IP Vale dos Vinhedos. Het verschil tussen de twee classificaties zit in de regels met betrekking tot de druivensoort en bereiding. Vanzelfsprekend zijn de regels voor een DO strenger.

Zo moet men voor de DO voor single vineyard-wijnen 85% Merlot (voor rode wijn) of Chardonnay (voor witte wijn) gebruiken. Voor blends ligt dit op 60% Merlot en aangevuld met Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc en/of Tannat. Voor witte wijn is dit 60% Chardonnay aangevuld met Riesling Italico. En tenslotte voor mousserende wijnen dient dit 60% Chardonnay en/of Pinot Noir als basiswijn, aangevuld met Riesling Italico, waarbij de wijn gemaakt dient te worden volgens de traditionele methode. Indien de wijn niet aan deze criteria voldoet, valt het automatisch in de IP classificatie. Zo zal alle rosé wijnen dus IP label hebben.

IP Altos Montes

Dankzij Italiaanse kolonisten werden wijnstokken in 1875 aangeplant in deze subregio, wat de hoogste wijngaarden van de Serra Gaucha beslaat. De eerste wijnhuizen volgden in 1920, beiden gedomineerd door familiebedrijven. De hoogste wijngaarden profiteren van milde temperaturen gedurende het druiventeeltseizoen. Wat leidt tot een langere rijpingsperiode. En vervolgens resulteert dit in druiven met een uitstekende zuurgraad, een hoog niveau van pigmentatie in de schillen (voor de kleurextractie) en gemiddelde hoeveelheden suiker.

De lagere wijngaarden liggen op 550m en hebben grote dagelijkse temperatuurverschillen. Het terroir bestaat voornamelijk uit Cambisol. De bodems zijn over het algemeen diep, hoog in zuurgraad en goed gedraineerd. In het gematigde klimaat zorgt dit voor een zeer vruchtbare bodem.

De belangrijkste wijnsoorten zijn rosé, rood en witte wijn. De fijne mousserende wijnen (Vinho espumante fino – branco ou rosado) mogen wit of rosékleurig zijn. Hiervoor gebruikt men Chardonnay, Pinot Noir, Riesling Italico en/of Trebbiano. De mousserende Moscatel (Vinho Moscatel espumante branco ou rosado) maken gebruik van verschillende Moscatel variëteiten en Malvasia. Deze wijnen zijn over het algemeen fris met een lichte zuurgraad en een uitgebalanceerd alcoholgehalte. Daar waar voor de stille rode en witte wijnen een breder scala van druivenrassen zijn toegestaan, is dit beperkt voor rosé wijnen tot Pinot Noir en Merlot.

Moscatel uit IP Farroupilla

Over het algemeen worden de wijngaarden van Faroupilla als de mooiste wijngaarden van Brazilië beschouwd. Daarnaast is het de Moscatel-hoofdstad van het land, maar is het ook de grootste producent van Muscat-druiven in Midden- en Zuid Amerika. Meerdere muscat variëteiten staan aangeplant zoals Moscato Bianco, Malvasia, Moscato Giallo en Moscato d’Alexandrie en brengen stille witte wijn, mousserende wijn, maar ook likeur voort. Het ligt binnen de grenzen van de Serra Gaucha en het is niet verwonderlijk dat ook hier een grote Italiaanse invloed is. De bodem is een mix van klei en basalt. Het gebied heeft een subtropisch klimaat met warme, vochtige zomers en winters variërend van koud tot mild. De hoogte die varieert tussen 600 en 800m dragen bij aan het verkoelen van de wijngaarden.

Dit is de enige regio in Brazilië waar uitsluitend en alleen Moscatel-druiven gebruikt mogen worden.

IP Monte Belo

Ten westen van Serra Gaucha ligt IP Monte Belo, rondom de stad Monte Belo do Sul. Zo ver het oog reikt zijn de glooiende hellingen van Monte Belo bezaait met wijngaarden, slechts onderbroken door Rio das Antas rivier en haar zijrivieren. Het produceert de grootste volumes in Brazilië, waarbij de nadruk ligt op witte druiven variëteiten. De regio staat bekend om de trots van Brazilië door haar Espumante-wijnen, een mousserende wijn die vergelijkbaar is met de Asti Spumante uit Piemonte, Italië, maar qua bereiding meer op champagne lijkt.

De witte en roze mousserende wijnen hebben een samenstelling die uniek is voor de regio: minimaal 40% Riesling Italic en 30% Pinot Noir (maximaal 30% Chardonnay en 10% Prosecco (Glera). De mousserende wijnen die volgens de traditionele methode worden gemaakt, blijven minstens negen maanden in contact met de gisten. Maar vaker zien we 2, 3 of zelfs 5 jaar rijping op gist. De mousserende muscatel, wit of roze, wordt gemaakt met minstens 70% Moscato druiven. De rode wijnen zijn afkomstig van Pinot Noir, Merlot, Cabernet Sauvignon maar ook Tannat en Alicante Bouschet. De witte wijnen van Riesling en Chardonnay. Wat bijzonder is, is dat de gistsoort voorgeschreven is. Dit moet Saccharomyces cerevisiae 24MB-CM06, afkomstig uit de regio zelf, zijn en dit geeft de wijn haar zintuigelijk identiteit.

De bodem in Monte Belo is arm met een mix van klei en vulkanische grond. Dit dwingt de wijnstokken om hard te werken, waardoor complexere smaken ontstaan. De hoogte van deze regio is iets meer dan 700 m.

De Espumantes die hier worden geproduceerd, hebben aroma’s van tropisch fruit, met een uitstekende body en een hoog niveau van “knapperigheid” van de levendige zuurgraad.

IP Pinta Bandeira

Pinta Bandeira is een bosrijk gebied met veel schitterende watervallen. De bodem heeft een hoge zuurgraad en in combinatie met het milde klimaat en constante regenval, maakt het ideaal voor mousserende wijnen. De mousserende wijnen worden gemaakt volgens de traditionele methode, waarbij de uiteindelijke gisting plaatsvindt op fles. De meest populaire druiven voor dit proces zijn Chardonnay, Pinot Noir, Riesling en Viognier variëteiten. Maar daarnaast zijn er ook stille wijnen en deze vallen binnen de IP Pinta Bandeira.

De mousserende Muscat wijnen hebben een groenachtige kleur met tonen van perziken, honing, citrusvruchten, ananas en kruiden. De witte wijnen hebben de neiging om een strokleur te hebben met een uitstekende balans tussen zuur en alcohol. De rode wijnen, dankzij de zuurgraad van de grond, zijn robijnkleurig en gevuld met de aroma’s van donkerrood fruit.

Opgericht in 2022 is DO Altos de Pinta Bandeira de eerste exclusieve mousserende wijn DO in de nieuwe wereld. Alleen Chardonnay, Pinot Noir en Riesling Italico druiven mogen hiervoor gebruikt worden, waarbij deze volgens het espaldeira systeem opgebonden dienen te zijn. De wijnen dienen minstens 12 maanden te rijpen

Zuidelijk IP Gaucho Campanha

Aan de zuidelijke rand, grenzend aan de Uruguayaanse Rivera, ligt Campanha. Deze regio staat ook bekend onder de naam Fronteira. Sinds 2020 is de regio tot de IP-classificatie verheven. Het landschap is heuvelachtig, met een gematigd klimaat van lange zonnige dagen, minimale regen en koele avonden. Het is dan ook de heetste en droogste regio’s van het zuiden van Brazilië. De wijnstokken moeten gesnoeid worden met behulp van espaldeiras, een rek dat aan een muur bevestigd is. De zanderige bodem met graniet en kalksteen heeft een hoge zuurgraad, waardoor de wijnstokken moeten vechten voor de voedingsstoffen die ze nodig hebben. Dit zorgt voor een complexer smaakprofiel.

Vanwege de breedtegraad en het klimaat staat deze regio bekend om het produceren van diepe, zachte, fruitige rode wijnen. Cabernet Sauvignon, Tempranillo, Touriga Nacional en Tannat zijn de belangrijkste rode wijnen die in de regio worden geteeld. Witte wijnen zijn Sauvignon Blanc, Chardonnay, Pinot Gris en Gewurztraminer.

Omdat het klimaat veel minder vochtig is dan het tropische noorden, kunnen wijnmakers hier veel diepere rode wijnen produceren dan in enig ander deel van het land. Doordat er minder vocht in de grond en lucht is om druivensmaken en huidskleur te verdunnen, ontstaan zachte, fruitige rode wijnen, naast enkele pittigere Cabernet Sauvignons. Terwijl witte wijnen vaak van Chardonnay, de neiging hebben om vol te zijn.

Serras do Sudeste

Serras do Sudeste is een van de kleinste wijngebieden van Brazilië. Investeerders uit het nabijgelegen Serra Gaúcha hebben het gebied onlangs een financiële impuls gegeven, waardoor de wijnbouw hier echt van de grond kan komen. Blauwe druiven zijn dominant en leveren kwalitatief goede wijnen. Dit zijn meestal gemaakt van Cabernet Franc en Merlot, terwijl Sauvignon Blanc en Malvasia witte wijnen voortbrengen. Voorlopig liggen de wijngaarden in Serra do Sudeste, maar worden getransporteerd naar Serra Gaucha om daar in de wijnhuizen verwerkt te worden tot wijn.

De regio kent warme zomers en koele winters, vaak met perioden van mist en vorst in de koelere maanden. Het bergachtige terrein ligt tussen de 400 en 500m hoogte waarbij de wijngaarden profiteren van de hellingen. De kalk in de bodem levert calcium en magnesium voor sterke, gezonde wijnstokken en verbetert ook het vermogen van de plant om voedingsstoffen op te nemen. Basalt kan ook in de grond worden gevonden, wat geweldig is voor wortelgroei en het resistenter maken van wijnstokken tegen ziekten.

Geplaatst op

Groots Brazilië met onbekende wijnen

Bij Brazilië denken we aan het Amazone woud, aan carnaval in Rio, aan de Coco Cabana en aan mooie stranden. Het is het 5e grootste wijn producerende land op het zuidelijk halfrond, na Argentinië, Zuid Afrika, Australië en Chili. Wat minder bekend is, is dat Brazilië ook groots en mooie, maar onbekende wijnen voortbrengt. Het is eenmaal het 3e grootste wijnproductie land van Zuid Amerika. Echter deze zijn nog niet zo bekend op de internationale markt, mede doordat Brazilië vooral tafelwijnen produceert. Het klimaat is subtropisch, dat houdt in warm met veel neerslag. Hierdoor zijn grote delen van het land niet geschikt voor wijnbouw. Maar toch zijn er een paar verrassende regio’s te vinden. Rode en mousserende wijnen zijn de trots van Brazilië met een speciale plaats voor Espumante.

Braziliaanse wijnen drukken de persoonlijkheid en cultuur van het land uit. Daarom zijn wijnen gemakkelijk te drinken, licht en fris, fruitig en lager in alcohol voor elke gelegenheid.

Ruim 80% van de aangeplante druivenvariëteiten (zo’n 80.000ha) zijn Amerikaanse variëteiten zoals Isabella, een dikhuidige druif die zich goed thuis voelt in lastige streken. Deze druif levert vooral tafelwijnen op. Dankzij continue focus op het verbeteren van technieken, zijn er ook druiven van de Vitis Vinifera-familie te vinden. Echter deze zijn nog in grote minderheid (zo’n 10%), waardoor de hele wijnbouwindustrie nog steeds in kinderschoenen staat. Dit wilt echter niet zeggen dat er een enorme wijnproductie is. Maar liefst 50% van de oogst wordt gebruikt voor de productie van druivensap. Er zijn twee classificaties vastgesteld door Emprada Grape and Wine; Denominacion Originale (DO) en Indicacion Geografica Protega (IP). Er zijn in totaal 10 IP’s en 2 DO’s aangewezen.

Wat er vooraf ging

Wijnbouw is in Brazilië geïntroduceerd door de kolonisten, net als in de andere Latijns Amerikaanse landen als Chili, Argentinië en Uruguay. In 1532 waren het de Portugese kolonisten die de wijncultuur introduceerden rondom de stad Sao Paulo. De eerste wijngaard werd aangelegd door Brás Cubas op de hellingen van de Serra do Mar, in het toenmalige dorp Santos. De wijnbouw sloeg niet aan door een combinatie van klimaat en schimmelziektes. In 1626 branchten Jezuïten Spaanse druivenstokken mee en vestigden zich rondom de Rio Grande do Sul. En in de 18e eeuw kwamen kolonisten afkomstig van de Azoren die stokken van Madeira meebrachten. In 1860 werden Isabella-stokken geïntroduceerd en dit werd gezien als de eerste succesvolle druiven aanplantingen. Tenslotte arriveerden de Italiaanse immigranten in 1880 die zich thuis voelden in de Serra Gaucha regio.

Er zijn twee zeer bepalende factoren geweest voor de Braziliaanse wijnbouw: het gebruik van de Vitis Labrusca druivenvariëteit Isabella, die beter bestand zijn tegen het vochtige klimaat, en het vormen van coöperaties waardoor een duidelijke organisatiestructuur ontstond, productietechnieken verbeterden en de waarde van de druiven verhoogde. Pas in de jaren 20 van de 20e eeuw kwamen de Vitis Vinifera druiven weer op de radar, waardoor de wijnen een kwaliteitsslag maakten. Lang bleef Braziliaanse wijnbouw relatief onbekend en kleinschalig. Tot in 1970 Moët & Chandon en Baccardi moderne wijnbouwtechnieken naar het land brachten. Dit zorgde voor een ommekeer, waarbij de wijn van Vitis Labrusco vooral als tafelwijn werden gebruikt.

Pas in 2002 ontving Vale do Vinhedos als eerste wijnregio de geografische oorsprong status (“IP”) en in 2012 de eerste oorsprongsbenaming (“DO”). Zo zie je dat een groots land als Brazilië internationaal nog ontdekt moet worden met haar onbekende wijnen.

Veelzijdige wijnregio’s

De invloeden van de immigranten zien we ook terug in de gekozen druivenrassen. Voor rode wijn is het vooral Barbera, die we kennen uit Piemonte in Italië, Bonarda die vooral in Argentinië staat aangeplant, Cabernet, Merlot en Alicante Bouschet (afkomstig uit Castilla la Mancha in Spanje). Voor witte wijn gebruikt men vooral Trebbiano (die je ook overal in Italië vindt), Peverella (bekend uit Le Marche als Verdicchio Bianca), Malvasia (vooral bekend van versterkte wijn als Madeira en zoete wijn uit het Middellandse Zee gebied), Riesling, Sémillon en Chardonnay. Sinds de jaren 1970 is de heuvelachtige en koelere regio Serra Gaúcha uitgegroeid tot een land van mousserende kwaliteitswijnen. Het brengt mousserende wijn voort op basis van Chardonnay, Riesling Italico en Pinot Noir. Maar liefst 80% van de wijnproductie betreft mousserende wijnen, waarbij de Espumante een speciale plaats inneemt.

Groots Brazilië met onbekende wijnen

Brazilië kent twee belangrijke regio’s met in totaal ruim 80.000ha aangeplante wijngaarden. In de provincie Rio Grande do Sul komt veruit het leeuwendeel van de productie vandaan. Maar liefst 80% van de Braziliaanse wijn ofwel 65.000ha is afkomstig uit Serra Gaucha en de Vale dos Vinhedos. Daarnaast is dankzij irrigatie wijnbouw mogelijk in het woestijnachtige microklimaat van Vale de São Francisco. Van de 600ha wijngaarden is wijn afkomstig die zich kan meten met de beste Europese wijngaarden.

De regio’s liggen vooral in het zuiden tegen Uruguay aan. Behalve Vale do São Francisco dat in het uiterste noorden ligt, vernoemd naar de gelijknamige rivier die door de provincie loopt.

Mysterieus IP Vale do São Francisco

In de provincie Bahia, nabij de evenaar op slechts 9 graden zuiderbreedte, ligt de regio Vale do São Francisco. Dat maakt dat klimaat en topografie zeer ongebruikelijk is voor wijnbouw. De bodem is een mix van graniet, kalksteen en klei, zonder voedingsstoffen en met een hoge zuurgraad. De heuvelachtige, semi-aride vallei heeft 300 van de 365 dagen zon en slechts 3-5 centimeter regen per jaar. Bij deze combinatie van arme bodem en heet klimaat verwacht je geen wijnbouw.

Maar toch is deze regio zeer belangrijk voor de productie van tafelwijn. Dankzij het microklimaat en de grote hoeveelheden irrigatie water afkomstig van de rivier São Francisco is het zelfs mogelijk om twee plukken te realiseren per jaar. Verrassend genoeg vinden we hier Pinot Noir, Syrah, Malbec, Cabernet maar ook Chardonnay, Sauvignon Blanc en Muscat. Smaken zijn misschien niet de meest gedurfde of pittigste uit deze regio, maar wijnen zijn fruitig en gemakkelijk te drinken.

Rio Sol Premium groots Brazilië met onbekende wijnen

Rio Sol Parallel Premium

Deze wijn van het huis Rio Sol is een mooi voorbeeld van een blend van meerdere druivensoorten, waaronder Syrah, Alicante Bouschet en Touriga Nacional. Een zeer internationale blend met Franse, Spaanse en Portugese wortels. Naast een mooie diepe kleur heeft de wijn een overweldigende neus van rijp fruit. Denk hierbij aan guave, aardbeien en bessen. De wijn heeft een prettige body met een aangename zuurgraad. Tannine is zacht en ook in de mond overheersen de fruittonen, naast balsamico en een lichte toets van houtrijping. De afdronk is gemiddeld.

Geniet van deze wijn bij rood vlees of volle kazen.

Geplaatst op

Gezondste wijn ter wereld uit Uruguay

Zeg je wijn uit Latijns Amerika, denkt iedereen direct aan de zwoele Malbec uit Argentinië  of Carmenère uit Chili. Wat wellicht niet bij iedereen op de radar staat zijn de stevige Tannat-wijnen uit Uruguay. Ja, zo heeft ieder land haar eigen specialiteit. Uruguay is de 4e grootste wijn producerende land van Latijns Amerika (Brazilië completeert de top 4 verrassend genoeg). Maar ook de Albariño krijgt meer en meer internationale belangstelling. Vanwege het hoge gehalte aan polyfenolen en resveratrol, maakt Tannat uit Uruguay de “gezondste” rode wijn ter wereld.

Uruguay ligt ten noordoosten van Argentinië, gescheiden door de rivier met de toepasselijke naam de Uruguay, in het noorden Brazilië en de Atlantische Oceaan in het oosten. Uruguay kent een gematigde klimaatzone met milde winters en warme, droge zomers. Extreme temperaturen zijn hier zeldzaam, terwijl regen met regelmaat neervalt. Het is de lange kustlijn die Uruguay aan drie zijden omsluit, die de temperatuur matigt. De afwezigheid van bergen stelt het landschap bloot aan harde wind. Hierdoor ondervindt het relatief vlakke landschap erosieve verwering die een verscheidenheid aan bodemsoorten heeft bepaald. Wat Uruguay onderscheidt van de grootmachten Argentinië en Chili is de verscheidenheid aan bodemsoorten, maar liefst 99 typen. De wijnbouwgebieden in het zuiden hebben de diepste en meest vruchtbare bodems. De wijngaarden zijn te vinden op plekken met een hoog kalkgehalte.

Wijn geschiedenis

De moderne wijnbouw gaat terug naar 1870 toen Baskische en Italiaanse immigranten zich meer begonnen te vestigen. Het is gebleken dat inheemse druivensoorten (Vitis labrusca, Vitis rotundifolia, Vitis aestivalis, Vitis berlandieri, Vitis rupestris en Vitis riparia) ongeschikt bleken te zijn voor goede wijnen. Het is alleen de Europese Vitis Vinifera die commercieel succesvol zijn.

Tannat is afkomstig uit het zuidwesten van Frankrijk en Don Pascual Harriague introduceerde deze druif in Uruguay. Sindsdien is Tannat omarmt als nationale druif. Mede daarom werd de naam Harriague gebruikt als synoniem voor Tannat. In 1954 werd Albariño geïntroduceerd door immigranten uit het Spaanse Galicië. Pas aan het eind van de jaren 80 van de 20e eeuw werden er stappen gezet om meer te richten op kwaliteit en marketing met de oprichting van Mercosur, een Latijns Amerikaanse handelszone. Wat ook nodig was om niet volledig overschaduwd te worden door Brazilië en Argentinië waar de productiekosten lager liggen. Veel van de wijngaarden zijn kleinschalige familiebedrijven. Vaak zelfs nog nazaten van de immigranten die de wijngaarden hebben opgezet.  Er zijn ongeveer 180 wijngaarden die 10 miljoen kisten wijn afkomstig van ongeveer 6.500ha wijngaarden.

Landklimaat in Uruguay met oceaan-invloeden

Het klimaat in Uruguay is uitermate geschikt voor Tannat met haar dikke schil. Ze komt beter tot rijping dan in haar “thuisland” Frankrijk. Naarmate wijnbouw- en bereidingstechnieken blijven door ontwikkelen zal de status van Uruguay als kwaliteit wijnland zeker toenemen. Tannat uit Uruguay is ook de meest gezondste wijn ter wereld. Dit is vanwege de ongeveer 2,7x hogere resveratrol gehalte dan andere Franse rode variëteiten en zeer hoge niveaus van procyanidines. Deze verhogen de zuurstoftoevoer naar de rode bloedcellen en verminderen het risico op hart- en vaatziekten. Daarnaast zijn het vooral Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc en Merlot voor rode wijn. Terwijl Chardonnay en Sauvignon Blanc de witte wijn domineren. Overigens beginnen Viognier en Albariño een steeds belangrijkere rol te spelen.

Van oudsher is Brazilië de grootste exportmarkt. Maar sinds de focus is komen te liggen op kwaliteitswijn, gaan de deuren van de wereldmarkt ook verder open.

Classificatie

 Er zijn twee classificatieniveaus voor Uruguay-wijnen. Kwaliteitswijn kent de classificatie Vino de calidad preferente (VCP). Deze wijnen moet men maken van Vitis vinifera-variëteiten en gebotteld in flessen van 75 cl of kleiner. De tafelwijn staat bekend onder de naam Vino común (VC). Vaak verkoopt men VC-wijnen in demijohns (een container variërend van 4 tot 60lt) en tetra pak verpakkingen. Vaak betreft dit rosé wijnen die in bulk geproduceerd wordt van Zwarte Muscat (ook bekend als Muscat Hamburg).

Wijnregio’s

Gezondste wijn uit Uruguay

De wijnregio’s in Uruguay volgen, net als in de Chili en Argentinië, de administratieve regio’s. De meeste wijngaarden en wijnhuizen bevinden zich in de heuvels ten noorden van de hoofdstad Montevideo, met name in de departementen: Canelones (waar maar liefst 60% van de productie plaatsvindt), Montevideo, Colonia en San José. In 15 van de in totaal 19 departementen vindt wijnbouw activiteiten plaats. Wat opvalt is dat wijnbouw vooral gelegen is rondom de grenzen van het land. De kustgebieden zijn sterk onderhevig aan de invloeden van de Atlantische Oceaan en hebben daardoor een klimaat dat vergelijkbaar is met Bordeaux.

De wijnregio’s zijn opgedeeld in geografische zones. De Metropolitan Zone is veruit de belangrijkste wijnzone met regio’s Canelones, Montevideo en San Jose. Het warmere Central Zone omvat de regio Durazno en Lavalleja. In de Oceanic (ookwel Eastern) Zone liggen de wijngaarden op een lichte verhoging met de regio Mandolado en Rocha.

Metropolitan Zone

Om meteen bij het belangrijkste productiegebied te beginnen, dit is Canelones rondom de hoofdstad Montevideo. Hier vindt maar liefst 60% van alle wijnproductie plaats. Mogelijk is de ligging nabij de hoofdstad de reden dat Canelones zo belangrijk is geworden. Het ligt eenmaal nabij een groot afzetgebied.  Canelones heeft een rijke, zware bodem en is her en der kalkrijk. Er staan veel druivenvariëteiten maar Tannat is toch wel de belangrijkste door haar constante kwaliteit met een diepe kleur en goede zuurgraad en structuur. Een smalle strook tussen Montevidéo en Maldonado, langs de Atlantische kust, is de subregio Atlántida. De wijngaarden hier hebben dezelfde klimatologische kenmerken als Maldonado, maar dan milder. Het is hier koeler dan in de rest van Canelones.

Daarnaast ligt hier ook de regio Montevideo waar de oudere wijnproducenten liggen. Echter de wijngaarden liggen in de verdrukking door de groeiende verstedelijking. Hoewel veel wijnbouwbedrijven hun wijngaarden in Canelones hebben liggen, liggen de productie faciliteiten in Montevideo.

Wanneer we verder naar het westen kijken, komen we terecht in de regio San José, vaak gerefereerd als het kleine broertje van Canelones. De traditionele wijngaarden liggen op hellingen. Terwijl de nieuwste wijngaarden op arme gronden van graniet en schist te vinden zijn.

Oceanic Zone met de nieuwe aanwinsten

Ten oosten van Canelones vinden we de nieuwe aanwinsten Maldonado en Rocha. De regio’s Maldonado en Rocha liggen aan de kust en worden gezien als de toekomst van Uruguayaanse wijn. De arme bodem van graniet, rotsachtig en zand kent een betere drainage. Daarnaast brengen de oceaanwind en koelere temperaturen de luchtvochtigheid omlaag, waardoor we hier meer aromatische wijnen met verfrissende aciditeit. Daarom zien we hier ook variëteiten als Albariño, Sauvignon Blanc, Viognier en Riesling voor witte wijn. En Pinot Noir en Sangiovese (tja Italiaanse immigranten hebben eenmaal een sterke invloed gehad) dragen bij aan lichte rode wijnen, terwijl Cabernet Franc, Merlot en natuurlijk Tannat de zwaardere wijnen voor hun rekening nemen.

Binnen Maldonado vinden we subregio’s Pan de Azucar, Piriapolis, Sierra de la Ballena, Garzon en Jose Ignacio. Terwijl Rocha de subregio Lomas de Paloma heeft. De Pinot Noir in Moldonado wordt tevens gebruikt voor excellente mousserende wijn, gemaakt met de traditionele methode.

Rocha tenslotte ligt verder naar het noordoosten aan de Atlantische kust. Het is de nieuwste grens van kustwijngaarden voor Uruguay en een enkele pionier is hier te vinden.

Central Zone

Midden in Uruguay, onder het Lago Rincon del Bonete, is Durazno een klein wijngebied met een warmer klimaat dat een goede rijping van de later rijpende variëteiten zoals Cabernet Sauvignon mogelijk maakt. De klei- en zandgronden hebben een redelijk goede drainage en de oogst is altijd een paar weken eerder dan in Canelones, wat betekent dat de rijping van de druiven eindigt voordat de herfstregens eindigen.

Lavalleja ligt meer landinwaarts, ten noordoosten van Canelones. Deze regio speelt zich in de kaart door de vulkanische bodem. In de subregio Cerro Guazuvirá vinden we de mooie wijnen van Bodega Familia Deicas waar zeer mooie wijnen gemaakt worden.

Northern Zone

In het uiterste noordoosten van Uruguay grenst Rivera aan het Braziliaanse wijngebied Campanha. De de dieprode zandbodems zijn veel armer, met een goede drainage, en de warmere temperaturen zorgen er ook voor dat later rijpende variëteiten goed kunnen rijpen. De regio is zeer geschikt voor Tannat en Cabernet Sauvignon.

Rivera heeft slechts één belangrijke subregio, Cerro Chapeu, gelegen aan de Braziliaanse grens. De Cerro do Chapeu, waarnaar de subregio is vernoemd, is een heuvel net ten zuiden van Rivera stad, die zelf wordt doorsneden door de grens. De Braziliaanse helft van Rivera stad heet Santana do Livramento en markeert het zuidelijkste punt van de Braziliaanse wijnstreek Fronteira/Campanha. Tannat, Syrah en Chardonnay zijn de meest aangeplante druivensoorten in de regio, omdat ze goed gedijen bij de waterstress die ontstaat door deze bodem. Het landklimaat wordt gekenmerkt door droge seizoenen met veel zon en weinig neerslag het hele jaar door. Cerro Chapeu heeft slechts één commerciële wijnmakerij, Bodegas Carrau. De wijngeschiedenis van de familie Carrau gaat acht generaties terug, 260 jaar terug naar Barcelona, Spanje.

Northern Riverside

In het noordwesten van Uruguay, aan de grens van Argentinië langs de Uruguay-rivier ligt de zone Northern Riverside. Hier heerst een mix van bodems met veel organisch materiaal met stenen en calciumcarbonaat. Het klimaat is warmer met een hoge luchtvochtigheid en grote dagelijkse temperatuurverschillen. Vanwege deze hogere luchtvochtigheid zijn de meeste wijnen hier bestemd voor tafelwijn. De regio is vooral bekend om Tannat.

In Paysandúis de bodem vruchtbaar en rijk aan kalk, en dus goed voor Tannat, Cabernet Sauvignon en Syrah. In Salto kenmerkt het Daymán-bekken door grote temperatuurschommelingen. De bodems zijn slibachtig, slechts een halve meter dik en niet erg vruchtbaar. Het ligt op een goed gedraineerde laag grind die enige vochtigheid handhaaft. Ze zijn ideaal voor fijne wijnen, in het bijzonder voor Tannat, dat goed afgerond en zacht wordt.

Southern Riverside

Recht tegenover Buenos Aires in Argentinië, vinden we de regio Colonia aan de overzijde van de rivier Rio de la Plata. Door het warmere rivierwater, wordt het maritieme effect van de Atlantische Oceaan verzacht. Doordat Colonia ook een toeristische trekpleister is, stemt men de wijn meer af op deze lifestyle. Colonia is zowel een historisch als een nieuw wijngebied en kent een grote diversiteit. Iets verder landinwaarts zijn de bodems rijk en vruchtbaar. Daarom zien we hier meer rood; echter, direct aan de rivieroevers laten gemalen fossielen kalkhoudende bodems achter die goed zijn gebleken voor bijvoorbeeld Sauvignon Blanc.